“Έσται η έσχατη πλάνη χείρων της πρώτης”

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Δυστυχώς, η ιστορία δεν φαίνεται να διδάσκει κανέναν. Και έτσι, επαναλαμβάνεται ως φάρσα πλέον.
Όσα διαρρέουν από την Επιτροπή για την αλλαγή του Νόμου 3480/2006 του ΣΑΕ, είναι τω όντι κωμικοτραγικά.
Ακόμη κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς θα συμβεί, τελικά, σ΄αυτήν την Επιτροπή. Θα βελτιώσει τον υφιστάμενο Νόμο; Θα τον αλλάξει; Το ΣΑΕ θα παραμείνει ως ΣΑΕ; Θα καταργηθεί και στη θέση του θα οικοδομηθεί κάτι νέο;
Υπό κανονικές συνθήκες αυτά θα έπρεπε να έχουν ξεκαθαριστεί πριν κάν συσταθεί η Επιτροπή. Διότι, ανάλογη με την επιλογή της λύσης θα όφειλε να είναι και η επιλογή των μελών της Επιτροπής!..
Αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη.
Έτσι, η συζήτηση ξεκίνησε με κάποιες επιφανειακές αλλαγές, πέρασε σε δραστικές αλλαγές του Νόμου και κατέληξε να συζητείται ακόμη και η δημιουργία ενός νέου φορέα που –τη φορά αυτή- θα εκφράζει τουλάχιστον το 75% της Ομογένειας, ως ελέχθη! Στόχος υψηλός, μεν, ουτοπικός, δε. Διότι εκκινά από την εσφαλμένη αντίληψη ότι η οργανωμένη ομογένεια είναι μόνον το 5%!
Αλλά και τα υπόλοιπα από όσα ακούστηκαν, μοιάζουν με ασκήσεις μαθητευόμενων επί χάρτου. Να εκπροσωπούνται, λέει, στο νέο ΣΑΕ οι ομογενείς και όχι οι σύλλογοι. Αλλά οι σύλλογοι είναι το κύταρο της ομογένειας. Να εκπροσωπούνται και οι μεν και οι δε. Αλλά τότε εύκολα οι ομογενείς θα αποχωρούν από το σύλλογο για να ενταχθούν στο ΣΑΕ…
Ακούστηκαν και άλλα περίεργα έως και ευτράπελα. Η ουσία, όμως, είναι αλλού. Μιά τέτοια Επιτροπή, αποτελούμενη από τρείς δημοσίους υπαλλήλους, μία Πάρεδρο, έναν νομικό σύμβουλο και δύο εκπροσώπους του ΣΑΕ είναι δυνατόν, είναι πρέπον, είναι σύννομο, να αποφασίσουν για την σύσταση ενός νέου ομογενειακού φορέα;
Όποιος απαντήσει καταφαντικά, θα προταθεί για Νόμπελ…
Κρίμα. Είχαμε πιστέψει αρχικά πως τη φορά αυτή τα πράγματα θα εξελίσσοντο διαφορετικά, επί τω θετικότερω, για την ομογένεια και τις σχέσεις της με την πατρίδα. Προφανώς κάναμε λάθος. Και ήδη ευρισκόμεθα προ ενός τεραστίου σκανδάλου!
Δύο εκπρόσωποι του ΣΑΕ χωρίς νομικές γνώσεις δίχως εμπειρία σε νόμους και χωρίς σαφή συνολική εικόνα της ομογένειας, παρά την όποια καλή τους πρόθεση, είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να αποφασίσουν δεσμευτικά για επτά εκατομμύρια ομογενείς!
Αν η Επιτροπή δεν αρκεστεί σε μιά απλή διαδικασία «διόρθωσης» κάποιων άρθρων του 3480, (ανούσια έτσι κι αλλιώς…) αλλά προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές, ουδείς ομογενής πρόκειται να τις αποδεχθεί. Το νέο δημιούργημα, όπως και το παλιό, θα περάσει στο άχρηστο περιθώριο του ενδιαφέροντος της Ομογένειας. Αυτό θέλουν;
Ας ανοίξουν, λοιπόν, την Επιτροπή. Ας καλέσουν ομογενείς, πραγματικούς, όμως, ηγέτες. Πολιτικούς. Επιστήμονες. Επιχειρηματίες. Έγκριτους Ομογενείς Νομικούς. Διαπρεπείς Νομοθέτες. Αλλά και απλούς ομογενείς. Τους φοβίζει το πολυπρόσωπο μιας Επιτροπής; Θα μπορούσε θαυμάσια να αποτελείται από δέκα μόνον πρόσωπα, με γνώση, όμως, και αποδοχής.
Ας κάνουν μία καταγραφή των αναγκών, των προβλημάτων, των επιδιώξεων της ομογένειας. Ας μελετήσουν τι κάνουν, πως έχουν οργανωθεί οι ομογένειες άλλων κρατών. Ας ρωτήσουν την ομογένεια τι θέλει. Και μετά ας προχωρήσουν στην επεξεργασία των λεπτομερειών του νέου φορέα. Καλύτερα να πάρει μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, παρά να γίνει “στο πόδι”!
Θα το πούμε, επειδή πραγματικά θέλουμε να βοηθήσουμε: Σταματείστε αμέσως την παρωδία της νυν Επιτροπής. Ουδείς εξουσιοδότησε κανέναν. Ουδείς δικαιούται να παριστάνει τον ειδήμονα. Ουδείς μπορεί να αναλάβει το κόστος μιας καθολικής αντιπαράθεσης με το σύνολο της Ομογένειας.
Πάψτε να αποφασίζετε για την ομογένεια χωρίς την Ομογένεια. Γιατί διαφορετικά, «έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης» .