Ελληνικά σχολεία στο Παρίσι : αδιεξοδικές πραγματικότητες και μονόδρομες λύσεις.

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Οι ελλείψεις και η δυσλειτουργίες των Τμημάτων Ελληνικής μητρικής γλώσσας του Παρισιού εκτίθενται σε ανακοίνωση της COMMUNAUTE HELLENIQUE de PARIS et des environs (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΑΡΙΣΙΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ) και δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν αδιάφορο.

Στα τόσα προβλήματα που πριν ακόμη ανοίξουν τα σχολεία είχαν δημοσιοποιηθεί αρμοδίως, προστέθηκε και ένα νέο με μορφή διαγωνισμού του Υπουργείου Παιδείας για αποσπασμένους εκπαιδευτικούς!  

Ας παρακολουθήσουμε πως παρουσιάζουν το θέμα οι πλέον αρμόδιοι, και μάλιστα, εκείνοι που Θέλουν “τα σχολεία μας να είναι γέφυρες με την Ελλάδα, με τον πολιτισμό της και την ιστορία της”.

Η ΡΗΡ θα επανέλθει στο θέμα, αφού προηγουμένως λάβει και την άποψη του Υπουργείου Παιδείας, διότι καθήκον της είναι, πέραν από την ενημέρωση και η διευκόλυνση επικοινωνίας της απανταχού ομογένειας με την ελληνική πολιτεία και το αντίστροφο.  

Ιδού η σχετική ανακοίνωση της “Ελληνικής Κοινότητας Παρισιού και Περιχώρων”:

Maison de la Grèce, 9, rue Mesnil, 75116 Paris Tél : 0147046789, fax : 0147046813 E mail : list.chpe@gmail.com Président-Πρόεδρος Mr Μichalis. ΚAKOUROS

 
“Σε κείμενο διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε από το Εκτελεστικό Γραφείο της Ελληνικής Κοινότητας Παρισιού και Περιχώρων το Σεπτέμβριο 2012 αμέσως μετά το άνοιγμα των σχολείων, τονίσαμε τις ελλείψεις και τη δυσλειτουργία των Τμημάτων Ελληνικής μητρικής γλώσσας του Παρισιού και των περιχώρων. Στο τέλος της παρουσίασής μας παρατίθεται το κείμενο της διαμαρτυρίας, το οποίο έχει υπογραφεί από γονείς του Σχολείου της Τετάρτης Raymond Queneau και του Σχολείου του Σαββάτου Bergson. Δύο εβδομάδες μετά, η κατάσταση έχει χειροτερέψει αισθητά. Βασικό πρόβλημα : εξακολουθεί να μην υπάρχει νηπιαγωγός και το Συντονιστικό Γραφείο Βρυξελλών δεν μπορεί να αποφανθεί με βεβαιότητα σχετικά με το πρόβλημα αυτό. Ερωτούμε λοιπόν : γιατί να μην οργανώσει η Ελληνική Κοινότητα Παρισιού τμήματα νηπιακής στήριξης που μπορεί να καλύψει με ειδικευμένο προσωπικό ; Η απάντηση «κάνετε όπως θέλετε», όλοι το γνωρίζουμε, δεν καλύπτει θεσμικά, το μόνο που μπορεί να προκαλέσει είναι να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Και εν τώ μεταξύ, οι γονείς εξακολουθούν να πηγαινοέρχονται και τα νήπια συνεχίζουν να ταλαιπωρούνται κάθε Τετάρτη και κάθε Σάββατο.

Τίθεται όμως και ένα άλλο πρόβλημα : όταν έρθει νηπιαγωγός (αν υποθέσουμε ότι έρχεται), το Σάββατο θα πρέπει να είναι δισυπόστατος, δεδομένου ότι θα είναι αναγκασμένος να βρίσκεται ταυτόχρονα σε δύο μέρη : οφείλει να βρίσκεται συχρόνως σε δύο σχολεία τα οποία λειτουργούν ακριβώς την ίδια ώρα, στο Bergson, που είναι στο Παρίσι (στο 19ο Διαμέρισμα), και στο Châtenay-Malabry (που είναι, όπως γνωρίζετε, στα δυτικά προάστεια του Παρισιού). Και διαγράφεται βέβαια ipso facto το σχολείο της Sartrouville, που λειτουργεί και αυτό το Σάββατο, όποιες και να είναι οι ανάγκες του. Ὴ μήπως το Συντονιστικό Γραφείο στις Βρυξέλλες προγραμματίζει επίσης και συνένωση σχολείων, με τον ίδιο τρόπο που συνένωσε, όπως θα αναφερθεί στη συνέχεια, και τα επίπεδα ; Ακριβέστερα, όσον αφορά στα επίπεδα : σύμφωνα με τη λύση η οποία δόθηκε και εφαρμόσθηκε από το Συντονιστικό Γραφείο, έχει γίνει στην πραγματικότητα ενοποίηση βαθμίδων, με έναν και μόνον υπεύθυνο ανά σχολείο. Επομένως, στο όνομα των επιπέδων ενοποιήθηκαν οι ειδικότητες, ή, μάλλον, ουσιαστικά καταργήθηκαν.

  Λογικό συμπέρασμα : τα σχολεία για τα παιδιά των Ομογενών δεν είναι πλέον σχολεία ελληνικής μητρικής γλώσσας (αλλά δεν μπορούν όμως να χαρακτηρισθούν ούτε σαν ινστιτούτα ξένων γλωσσών, διότι δεν έχουν ούτε τη δομή ούτε τα αντίστοιχα προγράμματα). Με βάση αυτή τη λογική του παραμορφωτικού καθρέφτη, ο οποιοσδήποτε μπορεί να διδάξει οπουδήποτε, σε οποιαδήποτε πόλη, στην ίδια χώρα, και γιατί όχι, και σε άλλη χώρα. Με βάση αυτή τη λογική, σε λίγο μπορεί να λεχθεί ότι είναι φυσικό να κάνουν οι εκπαιδευτικοί και τρίωρα και τετράωρα και πεντάωρα ταξίδια για να φθάσουν στο σχολείο που θα πρέπει να εργασθούν. Τέλος, με βάση αυτή τη λογική, σε λίγο μπορεί να ειπωθεί : και γιατί να είναι δάσκαλος αυτός που μπαίνει στις τάξεις και να μην είναι οποιοσδήποτε ομιλεί τα ελληνικά και «θεωρείται» ότι μπορεί και να τα διδάξει ; Με αυτό το πνεύμα λοιπόν θα λειτουργήσουν τα σχολεία για τους Έλληνες της Διασποράς ;

Τα σχολεία μας είχαν και θέλουμε να έχουν  στόχους που να μην περιορίζονται μόνο στην απλή εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας. Δεν θέλουμε να μαθαίνουν τα παιδιά μας τα Ελληνικά σαν μια ακόμη ξένη γλώσσα.  Θέλουμετα σχολεία μας να είναι γέφυρες με την Ελλάδα, με τον πολιτισμό της και την ιστορία της. Και ενώ έχουν δημιουργηθεί όλα αυτά τα προβλήματα, που μέχρι τώρα δεν έχουν επιλυθεί, εμφανίζεται ξαφνικά, και αφού έχει αρχίσει η σχολική χρονιά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ο πρόσφατος διαγωνισμός του Υπουργείου Παιδείας, ο οποίος μας προτείνει ξανά αποσπασμένους εκπαιδευ τικούς, και μάλιστα με μεγάλη πιθανότητα να έχουν και επιμίσθιο.  Όμως ηλύση αυτή είναι μονόδρομη, δεδομένου ότι ομογενείς που έχουν τα αντίστοιχα προσόντα στην Ευρώπη έχουν αποκλεισθεί και δεν δικαιούνται να λάβουν μέρος στο συγκεκριμένο διαγωνισμό. Τονίζουμε ότι στην προκήρυξη αναφέρεται ότι θα λειτουργήσει και δεύτερη λίστα, με βάση την οποία, καιπροκειμένου να καλύψει το Υπουργείο τα κενά, θα στείλει εκπαιδευτικούς με μισθό και επιμίσθιο.

Πώς δικαιολογείται αυτή η απόφαση σε μια περίοδο όπου η Ελλάδα αντιμετωπίζει δυσεπίλυτα οικονομικά προβλήματα ; Με ποιό τρόπο κατοχυρώνεται η ανεπάρκεια της πρώτης λίστας για την κάλυψη των κενών και η αναγκαι ότητα της ενεργοποίησης της δεύτερης, η οποία επαγγέλλεται επιμίσθιο ; Ας υπενθυμισθεί ότι τον Σεπτέμβριο οι μόνοι εκπαιδευτικοί που πρακτικά βρέθηκαν ξανά στα σχολεία μας είναι οι αποσπασμένοι παντρεμένοι  χωρίς επιμίσθιο , οι οποίοι και αυτοί κάποτε ξεκίνησαν σαν αποσπασμένοι με επιμίσθιο. Τώρα ετοιμαζόμαστε να δεχθούμε και νέο κύμα αποσπασμένων και ειδικότερα νέο κύμα αποσπασμένων παντρεμένων.

Είναι όμως ορθό οι αποφάσεις προσωπικού χαρακτήρα ενός εκπαιδευτικού (δηλαδή αν είναι παντρεμένος ή όχι, με παιδιά ή χωρίς) να λαμβάνονται στο διαγωνισμό αυτό σαν ο βασικός γνώμονας επιλογής ; δεν θα έπρεπε για τις αποσπάσεις αυτές να ληφθούν κατά πρώτον υπόψη τα επαγγελματικά και εκπαιδευτικά κριτήρια ; Δηλαδή, μια γυναίκα εκπαιδευτικός η οποία δεν έχει παντρευτεί ή δεν έχει αποκτήσει παιδιά, ακόμη και αν είναι άριστη στην δουλειά της, θα πρέπει να παραμερισθεί ;

Για να συνοψίσουμε, τα βασικά ερωτήματα που τίθενται είναι τα ακόλουθα. Γιατί απέκλεισε το Υπουργείο τους Ομογενείς της Ευρώπης από τον διαγωνισμό, ενώ περιλαμβάνει την Αμερική ; Πώς γίνεται και με τόση ευκολία το Υπουργείο προβαίνει, ήδη από τα τέλη Ιουλίου, σε τροπολογίες στηΒουλή που να διευκολύνουν την παράταση των αποσπάσεων, ενώ τα προηγούμενα χρόνια δεν υπήρξε καμμία ευεργετική διάταξη τέτοιου τύπου ; Πώς γίνεται να προκηρύσσει νέο διαγωνισμό μετά την έναρξη της σχολικήςχρονιάς, ενώ αντίθετα έχει τέτοια δυστοκία να ανοίξει διαγωνισμό για τοπικέςτοποθετήσεις του ομογενειακού στοιχείου ; Τέλος, γιατί να μην μπορούν ναπροβούν οι ίδιες οι Κοινότητες σε συγκέντρωση υποψηφιοτήτων για τοπικά συμβόλαια προκειμένου να καλυφθούν τα υπάρχοντα κενά ;
Για τους λόγους που μόλις αναφέρθηκαν :

1. Εκ των προτέρων δηλώνουμε την αντίθεσή μας στην οποιαδήποτε τοποθέτηση αποσπασμένου εκπαιδευτικού με επιμίσθιο στα ελληνικά σχολεία στο Παρίσι. Αν το Υπουργείο Παιδείας είναι σε θέση να διαθέσει αποσπασμένους με επιμίσθιο, τότε θεωρούμε ότι μπορεί να απευθυνθεί άμεσα και κατα προτεραιότητα στη νηπιαγωγό, τις δύο δασκάλες και τη φιλόλογο που αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2012 επειδή δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν δίχως επιμίσθιο στις οικονομικές τους υποχρεώσεις (τα στοιχεία τους τα γνωρίζει το Συντονιστικό Γραφείο Βρυξελλών).

2. Αιτούμεθα την άμεση διευθέτηση του θέματος των ομογενειακών θέσεων : να γίνουν δεκτές αιτήσεις Ομογενών και από τη Γαλλία στο διαγωνισμό που μόλις προκηρύχθηκε. Αναλαμβάνουμε να ειδοποιήσουμε και να συγκεντρώσουμε αιτήσεις υποφηφιοτήτων. Αιτούμεθα την ἀμεση διευθέτηση της εκκρεμότητας σχετικά με την Ομογενή εκπαιδευτικό στο Παρίσι. 3. Αιτούμεθα δικαίωμα συμμετοχής  και με προτεραιότητα , για κάλυψη κενών των σχολείων στο Παρίσι στους εκπαιδευτικούς, φιλόλογο και δασκάλους που υποχρεωτικά απομακρύνθηκαν επειδή ίσχυσε ο νόμος της δεκαετίας, αλλά που όμως δεν ευεργετήθηκαν από τη φετινή τροπολογία. Κατανοούμε ότι, όσο υπάρχουν αυτά τα δυσεπίλυτα προβλήματα, όσο ένα σύστημα λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο, τόσο περισσότερο αδιεξοδική εμφανίζεται η κατάσταση, τόσο ολεθριώτερα είναι τα αποτελέσματα για τη λειτουργία των σχολείων μας. Ὴδη από τη δεύτερη εβδομάδα μαθημάτων, τα παιδιά μας αρνούνται να παρακολουθήσουν μάθημα στις τάξεις. Τα σχολεία της Τετάρτης και του Σαββάτου, τα οποία ήσαν μια «όαση» για όλους τους ʹΕλληνες της Διασποράς, έχουν μετατραπεί σε αιτία ταλαιπωρίας, απογοήτευσης και διενέξεων. Τα παιδιά μας προτιμούν πλέον να μένουν στο σπίτι με τους γάλλους φίλους τους αντί να παρακολουθήσουν ακόμη μια φορά μαθή ματα Ελληνικών τα οποία όπως έχουν διαμορφωθεί δεν τους προσφέρουν κάτι που να τα πείθει. Kαι πώς είναι δυνατόν να τους αρέσει να βρίσκονται σε τάξεις 25 30 παιδιών, με μεγάλες διαφορές ηλικίας και πολλά επίπεδα ενοποιημένα ; Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας και το Εκτελεστικό Γραφείο θεωρήσαμε υποχρέωσή μας να σας ενημερώσουμε, εσάς τους ʹΕλληνες της Διασποράς στη Γαλλία, και να ευαισθητοποιήσουμε την κοινή γνώμη στα σοβαρά αυτά θέματα του Ελληνισμού. Προς όλους τους Ομογενείς, με εκτίμηση και εμπιστοσύνη,

Ο Πρόεδρος της

Ελληνικής Κοινότητας Παρισιού και περιχώρων

Μιχ. Κακούρος

και το Εκτελεστικό Γραφείο”

Ακολουθεί η επιστολή διαμαρτυρίας, που υπογράφηκε από γονείς των Σχολείων Raymond Queneau και Bergson με την έναρξη των μαθημάτων : Παρίσι, 22 Σεπτεμβρίου 2012

” Η σχολική χρονιά 2012-2013 ξεκινάει γεμάτη ανασφάλεια, υποσχέσεις, ελλείψεις και επικαλύψεις :  νηπιαγωγός που δεν εξασφαλίζεται σε κανένα σχολείο, ενώ οι απαραίτητοι χώροι έχουν βρεθεί και τα παιδιά περιμένουν κενά φιλολόγων που για ακόμη μια φορά καλούνται να τα καλύψουν δάσκαλοι ή, ακόμη χειρότερα, δάσκαλοι ή φιλόλογοι από άλλες πόλεις που θα πρέπει να ταξιδεύουν 3-4 ώρες κάθε Σάββατο για να έρθουν στο Παρίσι, εγκαταλείποντας τους μαθητές τους στα σχολεία των πόλεων αυτών. Η σχολική χρονιά 2012-2013 ξεκινάει επίσης με μεγάλες ασάφειες για το πώς θα γίνουν οι τάξεις και τα μαθήματα στα σχολεία. Την τελευταία χρονιά μας είχαν πληροφορήσει για διαχωρισμό επιπέδων, για δημιουργία τμημάτων διαφορετικής διάστασης και δομής. Σήμερα οδηγήσαμε τα παιδιά μας μέσα στις τάξεις και δεν γνωρίζουμε αν θα υπάρξουν επίπεδα και με τί κριτήρια θα γίνει η επιλογή των μαθητών, αν θα διατηρηθούν οι παλιές κλασικές τάξεις.Τα παιδιά των Ελλήνων της Διασποράς, τα παιδιά μας, θέλουμε να αγαπήσουν τον τόπο καταγωγής τους και να μιλούν ελληνικά. Η Ελληνική Κοινότητα Παρισιού και περιχώρων εξασφάλισε για ακόμη μια χρονιά τους χώρους για τα ελληνικά σχολεία, υπόγραψε τα συμβόλαια, εξόφλησε ενοίκια, πλήρωσε την ασφάλεια των μαθητών, κατάφερε να βρει μέσα σε 6 ημέρες καινούργιο σχολείο, το Raymond Queneau. Είναι φυσικό λοιπόν να ζητούμε όλοι μαζί, γονείς, μαθητές απο το Συντονιστικό Γραφείο να μην υπάρχει μονίμως σύγχυση, ασάφεια, να μην προτείνονται μονίμως λύσεις που είναι εξ αρχής προβληματικές. Διότι τότε τι άλλο να πιστέψουμε ; ʹΟτι το οικοδόμημα είναι πλέον σαθρό και οι υποσχέσεις απλές υπεκφυγές ; — Αιτούμεθα λοιπόν την πραγματική κάλυψη των κενών με τις αντίστοιχες ειδικότητες. — Αιτούμεθα να έρθει νηπιαγωγός για να υποδεχθεί τα μικρά παιδιά μας που ανυπόμονα περιμένουν. — Αιτούμεθα να λειτουργήσουν και όχι να υπολειτουργήσουν τα σχολεία μας που παλέψαμε για να διατηρηθούν και να υπάρξουν.
Ο Πρόεδρος της

Ελληνικής Κοινότητας Παρισιού και περιχώρων

Μιχ. Κακούρος

και το Εκτελεστικό Γραφείο”.

*Φωτογραφία πρώτης σελίδος: ‘Αποψη του Παρισιού.