Η Αυστραλία, οι Έλληνες και οι μετανάστες

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Αυτά που συμβαίνουν στην Αυστραλία με τους Έλληνες που αποφασίζουν να μεταναστεύσουν προκειμένου να ξεφύγουν από το βραχνά της ανεργίας και της φτώχειας, είναι όντως τραγικά.

Μπορεί ακόμη η φυγή να μην έχει προσλάβει διαστάσεις «μεγάλης πορείας» και ούτε θα φθάσει σε τέτοια έκταση. Ωστόσο και αυτό που γίνεται λίγο δεν το λες.

Δώδεκα χιλιάδες άνθρωποι να ξεσηκωθούν μέσα σε δύο χρόνια να μεταναστεύσουν σε μία μόνο χώρα, δεν είναι μικρός αριθμός.

Αυτοί οι άνθρωποι μέχρι πριν λίγους μήνες ήταν ακόμη εργαζόμενοι, με πτυχία, διπλώματα κλπ. Φιλήσυχοι νοικοκυραίοι. Τους έβγαλε στο δρόμο για την ξενιτιά η ανέχεια.

Κακός σύμβουλος, αλλά όταν απολείπει η ελπίδα, μη περιμένεις  σύνεση και λογική. Η ανάγκη ακολουθεί δικούς της κανόνες και δικές της ατραπούς…

Ωστόσο, είναι πρόδηλο στον καθένα ότι δεν μπορείς χωρίς νόμιμα χαρτιά να μεταναστεύσεις σε μία χώρα, πολύ περισσότερο όταν η χώρα της ελπίδας σου, συμβαίνει να είναι οργανωμένη στα πρότυπα μιας σύγχρονης κοινωνίας.

Δυστυχώς, η ανάγκη από τη μία μεριά και η μεγάλη ομογενειακή παροικία, από την άλλη, δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι είναι δυνατόν “να τα καταφέρεις”. Αυτό, είτε μας αρέσει είτε όχι, δημιουργεί ένα πρόσθετο κίνητο να δοκιμάσεις να δραπετεύσεις από τη μιζέρια…

Αυτά όλα πρέπει να τα λάβουν υπόψη και οι αρχές της Αυστραλίας, ώστε να μην εξαντλούν την αυστηρότητά  τους σε δυστυχισμένους που προσπαθούν να βρουν στον ήλιο μοίρα.

Κυρίως, όμως πρέπει να απασχολήσουν την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση της μεγάλης αυτής χώρας ώστε να βρεθεί νομοθετική ρύθμιση που να επιτρέπει σε συγκεκριμένο αριθμό Ελλήνων να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία.

Οι δύο χώρες έχουν ισχυρούς δεσμούς φιλίας από όταν Αυστραλοί στρατιώτες ήλθαν και πολέμησαν στην Ελλάδα –πολλοί από αυτούς καταθέτοντας με τιμή την ίδια τους τη ζωή- για το κοινό αγαθό της ελευθερίας, στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ένας άλλος πόλεμος –οικονομικός- είναι αυτός που υφίσταται σήμερα η Ελλάς και ολόκληρη η Ευρώπη.

Ας πρυτανεύσει, λοιπόν, ανάλογο πνεύμα αυτοθυσίας και προσφοράς.

Βέβαια μια τέτοια, υπέρ της Ελλάδος απόφαση, δεν είναι εύκολη, είναι θα λέγαμε δύσκολη, λαμβανομένου υπόψη του διεθνούς περίγυρου, και των όσων λαών επιθυμούν να δουν να ανοίγουν οι θύρες εισόδου στην Αυστραλία…

Αλλά οι μεγάλες χώρες δεν είναι για τα εύκολα. Για τα δύσκολα είναι. Σ΄αυατά, άλλωστε, αναδεικνύεται η αξία και η μεγαλοσύνη τους.