Για την ψήφο των Αποδήμων Ελλήνων

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Ξενίζει η σπουδή με την οποία -εν μέσω των όσων μύριων προβλημάτων- το κόμμα των “Ανεξάρτητων Ελλήνων” θα καταθέσει στη Βουλή Νομοσχέδιο για την ψήφο των Αποδήμων. Όχι πως θα πείραζε την ομογένεια η πατρότητα του νομοσχεδίου, αν το συγκεκριμένο κόμμα είχε διασφαλίσει  αποδεκτό νομοθέτημα και είχε εξασφαλίσει  την υπερψήφισή του στη Βουλή.

Συμβαίνει, όμως, η πλειοψηφία των 2/3ων που θέλει  ο νομοθέτης, να μην είναι δυνατόν να επιτευχθεί από ένα μόνον κόμμα. Και, μάλιστα, του περιορισμένου ποσοστού και της πολιτικής αντιπαλότητας με την Κυβέρνηση που αντιπροσωπεύουν οι “Ανεξάρτητοι Έλληνες”.  Πρόκειται, επομένως, περί ενός στρατηγικού τεχνάσματος; Αυτό, μόνον ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος Παν. Καμμένος, που ανακοίνωσε και την είδηση, μπορεί να το γνωρίζει.

Εμείς δύο πράγματα θέλουμε να επισημάνουμε:

1. Ότι μετά την απόρριψη από την τότε αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ (Φεβρουάριος 2009) του Σχεδίου Νόμου για την ψήφο των Αποδήμων, που είχε καταθέσει στη Βουλή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με τον Κώστα Καραμανλή, περιθώρια για μία νέα αποτυχημένη προσπάθεια να περάσει σχετικό νομοσχέδιο από τη Βουλή, δεν υπάρχουν. Τώρα το Σ/Ν: α) Πριν συνταχθεί, θα πρέπει να γίνει αντικείμενο διαβούλευσης με την Ομογένεια. Και, β) Πριν κατατεθεί, πρέπει να έχει περάσει από τα κομματικά γραφεία και να έχουν καταλήξει οι βουλευτές ότι θα το ψηφίσουν.

Δεν είναι δυνατόν η υπόθεση που αφορά το ζωτικότερο κομμάτι του ελληνισμού,  αυτό που όλοι οι Έλληνες πολιτικοί αρέσκονται να αποκαλούν «πρεσβευτές του ελληνισμού» να εμπλέκεται σε κομματικά γρανάζια σκοπιμοτήτων και να πολτοποιούνται, εκεί, τα οράματα και οι  προσδοκίες του.

2. Τίποτε δεν μπορεί να προχωρήσει αν προηγουμένως δεν έχει διεξαχθεί μία εμπεριστατωμένη έρευνα ανάμεσα στα συστήματα που έχουν υιοθετήσει άλλες εθνικές μειονότητες μικρών και μεγάλων χωρών. Δεν μπορεί κάθε φορά να θέλουμε να ανακαλύπτουμε από την αρχή την πυρίτιδα! Ας δούμε τι κάνουν οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Αμερικανοί, οι Εβραίοι. Και ας προσαρμόσουμε το πιο συμβατό με την ελληνική πραγματικότητα σύστημα, στις δικές μας ανάγκες, δυνατότητες και επιδιώξεις.

Το ζήτημα της ψήφου των αποδήμων Ελλήνων δεν περιορίζεται στον ορισμένο αριθμό ψήφων που θα λάβει περισσότερους το κάθε κόμμα, αν τέτοιο σύστημα ήθελε αποφασιστεί. Ούτε εξαντλείται στην σημασία που θα έχει η εκλογή από την ομογένεια εκπροσώπων της στο ελληνικό Κοινοβούλιο, αν σε ένα τέτοιο καθεστώς  περάσουμε. Το ζήτημα της ψήφου των Αποδήμων είναι πρωταρχικά ζήτημα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Είναι, έπειτα, θέμα ανάπτυξης ενδιαφέροντος και δεσμών των αποδήμων με το εθνικό κέντρο.  Είναι, τέλος, ζήτημα στρατηγικής πολιτικής  μιας  χώρας που έχει κάθε συμφέρον να βλέπει, να αισθάνεται  και να λογαριάζει τους Αποδήμους της ως προέκταση του εθνικού συνόρου…