Το έργο της ΑΧΕΠΑ και οι οργανώσεις

Εντυπωσιακός είναι ο “απολογισμός” των πεπραγμένων της ΑΧΕΠΑ-ΕΛΛΑΣ. Γίνεται συναρπαστικός όταν το έργο αυτό δεν προβάλλεται, με αποτέλεσμα να μην το γνωρίζουν οι πολλοί και να το υποτιμούν όσοι “κάτι ακούνε”.

Η συνέντευξη που παραχώρησε στην ΡΗΡ ο Κυβερνήτης Ελλάδος κ. Νίκος Παπαδόπουλος είναι βέβαιο ότι θα συζητηθεί. Όχι μόνον διότι φανερώνει τον παγκόσμιο χαρακτήρα της αρχαιότερης ελληνοαμερικανικής οργάνωσης, της ΑΧΕΠΑ, με τον εντυπωσιακό αριθμό των 40.000 “τακτοποιημένων” ταμειακώς μελών, αλλά και γιατί αποκαλύπτει ένα έργο που απλώνεται σε όλους, σχεδόν, τους τομείς της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Από το θέμα των Σκοπίων μέχρι τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Από την παροχή υποτροφιών σε φοιτητές, μέχρι τη γενναία οικονομική συμμετοχή στα συσίστια της Αρχιεπισκοπής.

Από την συνδρομή στο έργο της εθελοντικής δασοπυρόσβεσης μέχρι την βοήθεια για εύρεση εργασίας από άνεργους Έλληνες στις ΗΠΑ και τον Καναδά.

Εάν θελήσει να συγκρίνει κανείς το έργο αυτό, με το “έργο” του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ), θα αντιληφθεί με μιάς την “αβάστακτη ελαφρότητα του Είναι” τής ήδη υπό αναδόμηση οργάνωσης του ΣΑΕ.

Είναι να απορεί κανείς, όταν η Ομογένεια διαθέτει τέτοιας εμβέλειας οργάνωση, που συνεχώς εξαπλούται σε Ευρώπη, Αυστραλία, Καναδά, Ασία και Αφρική και μάλιστα μία οργάνωση που έχει το μέγα προσόν-προτέρημα να είναι αυτοχρηματοδοτούμενη, με μέλη που το έχουν τιμή και καμάρι τους να συμμετέχουν με την ετήσια συνδρομή στην στήριξή της, γιατί γυρεύουμε να στήσουμε εκ του μηδενός μιά άλλη οργάνωση-Ομπρέλα;

Η ΑΧΕΠΑ είναι δημιούργημα της ίδιας της Ομογένειας. Την έθρεψαν καιροί δίσεκτοι και κακοί για τους Ελληνες μετανάστες στη Νέα Ήπειρο. Την χαλύβδωσαν ο φόβος και ο τρόμος απέναντι στην Κου-Κλουξ-Κλαν και τις θηριωδίες της. Ίσως γι αυτό μπόρεσε να ενώσει τους Έλληνες μετανάστες, να τους εμψυχώσει, να τους εντάξει, σιγά-σιγά, στην αμερικανική κοινωνία.

Αλλά όπως και τα πολιτικά κόμματα, έτσι και οι μεγάλες οργανώσεις αποτελούν αναγκαιότητα των καιρών και όχι εγκεφαλική απόφαση κάποιων. Μόνον κάτω από την αναγκαιότητα αυτή τις αγκαλιάζουν οι πολλοί και τις στηρίζουν. Διαφορετικά με τον καιρό φυλλοροούν και καταλήγουν πεταμένες στα αζήτητα, οργανώσεις-σφραγίδες άνευ αξίας και άνευ μέλλοντος.

Την ίδια τύχη έχουν και ορισμένες νεόκοπες προσπάθειες ομογενών να ιδρύσουν “ταμεία”, “συλλόγους” κλπ. και που καλύπτουν τις προσωπικές τους μόνον αγάκες για προβολή και αυτοέπαινο.

Μακάρι να προχωρήσει ακόμη πιο μακριά η ΑΧΕΠΑ. Ήδη το ομώνυμο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης και η Πτέρυγα του Ευαγγελισμού, αποτελούν χαρίσματα στον ελληνικό λαό με διαρκή προσφορά υγείας και ανθρωπιάς.

Και μακάρι να προβληματισθούν οι κρατούντες στην επαινετή τους προσπάθεια να προσφέρουν προς την Ομογένεια ανταποδοτικά, το καλύτερο.

Σε λίγα 24ωρα η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ θα βρεθεί στη μεγάλη χώρα των ΗΠΑ. Παράλληλα με την αμερικανική ηγεσία, θα συναντήσει και την “ζώσα” ομογένεια. Θα αφουγκραστεί -εάν τείνει το ούς, όπως και το κάνει- τους πόθους και τους καϋμούς της. Ας εξάγει, λοιπόν, τα συμπεράσματά της.

Αρκεί να μην επαναληφθεί το φανόμενο των προηγουμένων κυβερνήσων που απλώς περνούσαν από τις ΗΠΑ…