Η ποίηση των αναγνωστών της ΡΗΡ

Εμείς οι παλιάτσοι

Της χώρας τ’ουρανού της θάλασσας και του φωτός

Εμείς οι παλιάτσοι

Τα παιδιά με τα πλατιά χαμόγελα και τα μεγάλα μάτια

Εμείς οι παλιάτσοι της ζωής

Παιδιά των νικητών, παιδιά των ηττημένων

Εμείς οι παλιάτσοι της ζωής

Της χώρας τ’ουρανού, της θάλασσας και του φωτός

Τα παιδιά με τα πλατιά χαμόγελα και τα μεγάλα μάτια.

Εμείς που δεν πάθαμε

Εμείς που δεν είδαμε

Εμείς που δεν κάναμε

Νίκες, ήττες, μάχες

Εμείς, που στον αγώνα μπήκαμε

Κρατώντας τις βαριές σκυτάλες.

Βαριές απ’ αγώνες

Βαριές από ήττες και νίκες

Βαριές από δόξες

Βαριές από λάθη

Εμείς τα παιδιά των μεγάλων

Εμείς τα παιδιά των μικρών

Εμείς τα παιδιά των γενναίων

Εμείς τα παιδιά των ασήμαντων

Εμείς οι παλιάτσοι

Της χώρας τ’ουρανού της θάλασσας και του φωτός

Τα παιδιά με τα πλατιά χαμόγελα και τα μεγάλα μάτια

Παιδιά νικητών, παιδιά ηττημένων

Σε Σας, εδώ σ’αυτή την εκκλησιά

Τη δίχως λιβάνι, τη δίχως παπά,

τη δίχως καμπάνα εκκλησιά, θα πούμε…

Δεν είναι ύμνος αυτό που θ’ακούσετε

Δεν είναι θούριο  ή θρήνος

Δεν είναι καν τραγούδι

Είναι ένα ξέσπασμα ψυχών, νέων ψυχών

Ανθρώπων, δεμένων με το χθες

Δεμένων με το σήμερα, δεμένων με το αύριο

Της χώρας τ’ουρανού της θάλασσας και του φωτός

Είναι ένα ξέσπασμα ψυχών, των παιδιών

Με τα πλατιά χαμόγελα και τα μεγάλα μάτια

Παιδιών νικητών, παιδιών ηττημένων.

Πρωτόδαμε το φως του ήλιου

Μέσα στα συντρίμμια, τις στάχτες

Και τους καπνούς του πολέμου.

Με το φόβο αδελφό και το μίσος πατέρα, ανδρωθήκαμε

Και πιστέψαμε, ελπίσαμε και πλάσαμε

Κι’αναστήσαμε

Ότι κατεστραμμένο και ρημαγμένο

Ότι πατημένο και νεκρό

Δώσαμε στην ζωή τη ζωή μας

Δώσαμε την πνοή της πνοής μας

Δώσαμε στην ψυχή την ψυχή μας

Κι’αναστήσαμε

Τη χώρα τ’ουρανού της θάλασσας και του φωτός

Μας είδαν οι ξένοι και μας φθόνησαν

Μας είδαν οι ξένοι και μας μίσησαν

Μας είδαν οι ξένοι και μας φοβήθηκαν

Και μας στείλαν κατάρα

Για να πάθουμε

Για να υποφέρουμε

Για να γονατίσουμε

Για να ικετέψουμε

Και μείς, πάθαμε, υποφέραμε, γονατίσαμε, ικετέψαμε.

Και μάθαμε ότι, εμείς οι παλιάτσοι

Τα παιδιά με τα πλατιά χαμόγελα και τα μεγάλα μάτια

Τη χώρα τ’ουρανού της θάλασσας και του φωτός

Πρέπει να κυβερνάμε.

Ευάγγελος Κατεβάτης

Βανκούβερ, Βρετανική Κολομβία, Καναδάς