Σύντομα αλλάζουν οι διατάξεις για την Ιθαγένεια

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Ένα από τα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν χιλιάδες ομογενείς μας είναι το θέμα της απόκτησης ελληνικής Ιθαγένειας. Το ίδιο ζήτημα απσχολεί, φυσικά, και εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες (παράνομους στην πλειοψηφία τους) που βρίσκονται στην Ελλάδα.

Οι καθ ύλη αρμόδιοι υπουργοί, ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Ευριποίδης Στυλιανίδης και ο Υφυπουργός κ. Αθανασίου έχουν δηλώσει (μάλιστα ο κ. Στυλιανίδης πρόσφατα) ότι η κείμενη νομοθεσία για την ιθαγένεια στην Ελλάδα, θα εναρμονιστεί  με το αυστηρότερο μοντέλο που ισχύει στην Ευρώπη.

Σε ότι αποφασιστεί και τελικά λάβει τη μορφή νόμου από την κυβέρνηση, σχετικά με την Ιθαγένεια,  είναι αναμφίβολο ότι  θα “μετρήσει” και η οικονομική κρίση που βιώνει ο τόπος και τα προβλήματα που δημιουργεί η αρθρόα προσέλευση παράνομων μετανστών στην Ελλάδα.

Επομένως αναμένονται τροποποιήσεις των διατάξεων του «νόμου Ραγκούση» «που έχουν δημιουργήσει δυσλειτουργίες», ενώ η ριζική αναθεώρησή του νόμου θα αφεθεί, κατά την πιθανότερη εκδοχή, για μ,εταγενέσετρο χρόνο.

Είναι τόσες πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους οι περιπτώσεις πολιτιών που ζητούν να αποικτήσουν ελληνική Ιθαγένεια (να πολιτογραφηθούν, δηλαδή, Έλληνες) και τ΄ποσο διαφορετικά τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος ώστε πραγματικά είναι δυσχερές να πει κανείς πως το όλο ζήτημα μπορεί να επιλυθεί εύκολα.

Για παράδειγμα, κάποια αναγνώστρια του ΡΗΡ από την Ελβετία, μεγάλης ηλικίας, “θέλει, όπως μας είπε σε πολύ καλά ελληνικά, να πεθάνω Ελληνίδα”. Μας εξήγησε ότι οι γονείς της είχαν φθάσει στην Ελλάδα κυνηγημένοι από την Τουρκία με τον κατά την κυρία Ρεπούση  “συνωστισμό” στη Σμύρνη.

-Τους είπαν τότε να μην πάρουν η ελληνική υπηκοότητα για να μην χαθούν οι ρίζες. ‘Οταν αργότερα θελήσαμε εμείς τα παιδιά να πάρουμε ελληνική υπηκοότητα μας είπαν πως οι γονείς μας δεν ήταν Έλληνες!”

Σε άλλες περιπτώσεις για να δικαιούνται τα ελληνόπουλα που γεννήθηκαν στο εξωτερικό από Έλληνα γονέα ελληνικής Ιθαγένειας έχει σημασία εάν η γιαγιά είχε συνάψει στο εξωτερικό θρησκευτικό ή πολιτικό γάμο! Αυτό γιατί, όπως μας εξήγησε αρμόδιος ανώτερος υπάλληλος του Δήμου Αθηναίων, “εαν ο γάμος ήταν πολιτικός και είχε συναφθεί πριν η Ελλάδα αναγνωρίσει τον πολιτικό γάμο (1982) για το ελληνικό κράτος ο γάμος αυτός θεωρείται ως μη γενόμενος. Επομένως η γυναίκα διατηρεί την ελληνική υπηκοότητα. Εάν είχε παντευτεί με θρησκευτικό γάμο τότε χάνει την ελληνική υπηκοότητα εφόσον ο σύζυγος δεν ήταν Έλληνας”.  Κατά συνέπεια, ούτε τα απιδιά της την δικαιούνται.

Η ΡΗΡ θα κάνει μεγάλη έρευνα γύρω από το θέμα της ελληνικής Ιθαγένειας και σύντομα θα την παρουσιάσει.  Στο μεταξύ, λέγεται ότι μελετάται η αύξηση στα 10 χρόνια, από τα επτά, του χρόνου νόμιμης παραμονής στην Ελλάδα που πρέπει να έχει ένας μετανάστης προτού κάνει αίτηση για υπηκοότητα, όπως επίσης και η αύξηση στα οκτώ χρόνια, από τα πέντε σήμερα, του χρόνου νόμιμης παραμονής των γονέων πριν από τη γέννηση τέκνου, προκειμένου αυτό να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια.

Στο ίδιο πλαίσιο, μελετάται να δοθεί η δυνατότητα στα ίδια τα παιδιά των μεταναστών, όταν συμπληρώνουν το 18ο έτος της ηλικίας τους, να επιλέγουν ποια ιθαγένεια θέλουν να κρατήσουν, καθώς και η δυνατότητα απόκτησης ιθαγένειας απ’ όσους μετανάστες επιτυγχάνουν την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ.

Από την άλλη πλευρά, ήλθε στην σπιφάνεια έκθεση του υπουργείου Εσωτερικών στην οποία καταδεικνύονται τα εξής:

1. Η Ελλάδα δεν προχωρεί σε αθρόες νομιμοποιήσεις αλλοδαπών και σε «μαζικές ελληνοποιήσεις», καθώς σε απόλυτους αριθμούς και σε ποσοστά χορηγεί με διαφορά από τις υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης τις λιγότερες ιθαγένειες. 2. Μετά τον Ν. 3838/2010 πραγματοποιούνται οι μισές πολιτογραφήσεις συγκριτικά με το 2009  και μάλιστα οι αιτήσεις εξετάζονται από ειδική επιτροπή.

3. Η συντριπτική πλειονότητα χορήγησης της ελληνικής ιθαγένειας αφορά ομογενείς -κυρίως από την Αλβανία και την Τουρκία-, ενώ σε οικονομικούς μετανάστες ο αριθμός των εγκρίσεων είναι μικρός.

4. Στη συντριπτική πλειονότητα των χωρών και του ευρωπαϊκού Νότου τα παιδιά παίρνουν ιθαγένεια πριν από τα 18, ρύθμιση την οποία προβλέπει και ο υφιστάμενος νόμος.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, παρατηρείται ραγδαία αύξηση του αριθμού πολιτογραφήσεων την περίοδο 2007-2009, με περίπου 13.000 πολιτιγραφήσεις, ενώ από το 2010-2011 παρατηρείται μείωση.

Την ίδια περίοδο παρατηρείται αύξηση του αριθμού των αποφάσεων πολιτογράφησης ομογενών (12.354 το 2009), ενώ ως προς τους λοιπούς αλλοδαπούς καταγράφεται σταδιακή μείωση.

Το 2010 χορηγήθηκε η ελληνική ιθαγένεια σε 375 αλλοδαπούς.

Με στοιχεία και από:  neosKosmos.gr