Όλγα Σαραντοπούλου: Δεν αρκεί η ομογένεια να θέλει να προσφέρει, πρέπει να βρει πρόθυμους συνομιλητές στην Αθήνα.

Δεν αρκεί  η Ομογένεια να θέλει να προσφέρει, πρέπει και να βρει ικανούς και πρόθυμους συνομιλητές εδώ. Η Ελληνική Πολιτεία, η οποία διαθέτει μηχανισμούς να υποστηρίξει προσπάθειες που γίνονται από τους Ομογενείς μας, πρέπει να συνεργαστεί στενά». Αυτό υποστήριξε σε  κείμενο ομιλίας της που διαβάστηκε την Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012 στο 4^ο παγκόσμιο Συνέδριο – Αντάμωμα Θεσσαλών, η Γραμματέας του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού Δρ.  Όλγα Σαραντοπούλου .

Η κυρία Σαραντοπούλου επεσήμανε ακόμη ότι  «ο Απόδημος Ελληνισμός είναι διαχρονικά πολύτιμος σύμμαχος της Πατρίδας μας,  ιδιαίτερα τώρα, στην εποχή των μεγάλων προκλήσεων, της μεγάλη κοινωνικής, πολιτισμικής και οικονομικής κρίσης που διέρχεται η Ελλάδα».  Σε αντίθεση με τα θρυλούμενα, η Γραμματέας του ΣΑΕ επεσήμανε ότι «ο συναισθηματικός δεσμός με την Ελλάδα για την πρώτη γενιά αλλά και ανάμεσα στους εκπροσώπους της δεύτερης, τρίτης και τέταρτης γενιάς είναι πολύ ισχυρός».

Ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας της έχει ως εξής:

“φίλοι,

Χαιρετίζω τις εργασίες του 4ου Παγκόσμιου Συνεδρίου-Ανταμώματος Θεσσαλών που φέτος πραγματοποιείται στην πανέμορφη πόλη του Βόλου, με την στήριξη και αρωγή της Περιφέρειας Θεσσαλίας και του Δήμου Βόλου.

Σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση και την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις σε ότι αφορά τον ρόλο και τον τρόπο με τον οποίο ο Ελληνισμός ανά τον κόσμο μπορεί να προσφέρει στην Ελλάδα δημιουργώντας προοπτικές ανάπτυξης και ανάκαμψης. «Γέφυρες Σωτηρίας με εμπειρίες και γνώσεις απ’ όλο τον κόσμο», όπως πολύ εύστοχα έχετε ονομάσει το Συνέδριο σας.

Θα ήθελα να συγχαρώ τους διοργανωτές του συνεδρίου για την εξαιρετική τους πρωτοβουλία που ενώνει τις δυνάμεις του Ελληνισμού. Οι Θεσσαλοί της Διασποράς έχουν αποδείξει ότι με συνέπεια στους στόχους που έχουν χαράξει, με συνεργασία και σύμπνοια μπορούν να πετύχουν πολλά. Και φυσικά να συγχαρώ και την Περιφέρεια Θεσσαλίας που έμπρακτα στέκεται αλληλέγγυα στους Ομογενείς μας, οικοδομώντας μια σχέση εμπιστοσύνης.

Ο Απόδημος Ελληνισμός είναι διαχρονικά πολύτιμος σύμμαχος της Πατρίδας μας,  ιδιαίτερα τώρα, στην εποχή των μεγάλων προκλήσεων, της μεγάλη κοινωνικής, πολιτισμικής και οικονομικής κρίσης που διέρχεται η Ελλάδα. Ο συναισθηματικός δεσμός με την Ελλάδα για την πρώτη γενιά αλλά και ανάμεσα στους εκπροσώπους της δεύτερης, τρίτης και τέταρτης γενιάς είναι πολύ ισχυρός.

Η Ομογένεια έχει καθοριστική παρουσία σε όλα τα επίπεδα δράσης στις χώρες όπου δραστηριοποιείται, έχει δημιουργήσει υποδομές και συνθήκες που δίνουν προοπτική. Από την άλλη όμως, ο κατακερματισμός των δυνάμεων, η έλλειψη συντονισμού και συνεργασίας μεταξύ των μεγάλων ομογενειακών κέντρων, αποτρέπουν το αυτονόητο, την ενοποίηση του Απόδημου Ελληνισμού σε ολόκληρο τον κόσμο.

Φανταστείτε πόσα θα μπορούσαμε να επιτύχουμε λειτουργώντας ως ένα σώμα με μια φωνή, με κοινή στρατηγική.

Η σχέση της Ομογένειας με το μητροπολιτικό κέντρο έχει πληγεί κυρίως λόγω του τρόπου με τον οποίο αντιμετώπισε και εξακολουθεί να αντιμετωπίζει η Ελληνική Πολιτεία τον Ελληνισμό του εξωτερικού.

Η πολιτική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες  δεν βοηθησαν πολύ στην ενότητα της Ομογένειας και στην ενεργοποίηση της.

Ποτέ στο παρελθόν δεν καταρτίστηκε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για τον Απόδημο Ελληνισμό με συγκεκριμένους στόχους και διαδικασίες υλοποίησης που μπορεί να θέσει σε σωστή βάση τις σχέσεις των Αποδήμων με το μητροπολιτικό κέντρο. Η παρατεταμένη καθυστέρηση απόδοσης του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι είναι ενδεικτικό του πνεὔματος με το οποίο αντιμετωπίζει η γενἐτειρα τους Απόδημους Έλληνες. Ελπίζω ότι αυτό, με την δική μας συμβολή και την βούληση της Ελληνικής Κυβέρνησης και όλων των πολιτικών κομμάτων θα αλλάξει.

Σήμερα η Ελλάδα και ο λαός της καλούνται να ανταποκριθούν σε μια πρόκληση, την μεγαλύτερη στην μεταπολεμική ιστορία της χώρας. Η οικονομική κρίση διείσδυσε στην κοινωνία και απειλεί το σύστημα αξιών με το οποίο πορεύονται οι Έλληνες.

Πέραν της οικονομικής εξαθλίωσης που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, η αξιοπιστία της χώρας έχει πληγεί, οι προοπτικές ανάπτυξης είναι λιγοστές, η ανάγκη των μεταρρυθμίσεων επιτακτική.

Η πρόκληση λοιπόν, για όλους μας ως Απόδημοι, ως Ελλαδίτες, ως εκπρόσωποι οργανώσεων για τον Ελληνισμό εντός και εκτός των τειχών της Ελλάδας, ως εκπρόσωποι της Εκκλησίας μας, ως Φιλέλληνες, στην οποία πρέπει να ανταποκριθούμε είναι :

Ο τρόπος με τον οποίο ο Παγκόσμιος Ελληνισμός μπορεί, επαναπροσδιορίζοντας τον ρόλο του, να συμβάλλει στη διαμόρφωση των κοινωνικών, πολιτισμικών και οικονομικών εξελίξεων στην Ελλάδα, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο θα επαναπροσδιορίσει την σχέση του με το Μητροπολιτικό Κέντρο, δημιουργώντας μια αμφίδρομη σχέση αλληλοϋποστήριξης και αγαστής συνεργασίας.

Οι Έλληνες της Διασποράς από τα πρώτα χρόνια της μετανάστευσης βρίσκονται με ποικίλους τρόπους στο πλευρό της Ελλάδας. Σήμερα, που οι συνθήκες το επιβάλλουν, καλούνται να σταθούν αλληλέγγυοι με τον πλέον συντονισμένο τρόπο, έχοντας γνώση του τι είναι αυτό που χρειάζεται περισσότερο σήμερα η Πατρίδα.

Και αυτό που χρειάζεται είναι η ενεργοποίηση του δυναμικού του, μεγάλο μέρος του οποίου παραμένει ανενεργό.

Ο Παγκόσμιος Ελληνισμός είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο στους κόλπους του οποίου υπάρχουν επιστήμονες εγνωσμένου κύρους, ακαδημαϊκοί, πολιτικοί, επιχειρηματίες. Το δίκτυο αυτό πρέπει να κινητοποιηθεί συντονισμένα, ώστε να επιτύχουμε :

-Την αποκατάσταση της πληγωμένης εικόνας της χώρας μας.

-Την προσέλκυση επενδύσεων μακράς πνοής στην Ελλάδα από Ομογενείς αλλά και Φιλἐλληνες στις πόλεις και την ελληνική περιφέρεια.

-Την ενίσχυση της τουριστικής κίνησης.

-Την περαιτέρω προώθηση και ενίσχυση πολιτιστικών και εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών.

-Την προώθηση των εθνικών μας ζητημάτων στη διεθνή πολιτική ατζέντα δημιουργώντας ένα κοινό μέτωπο για την ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης, αλλά και την προβολή των δίκαιων αιτημάτων μας.

Δεν αρκεί όμως η Ομογένεια να θέλει να προσφέρει, πρέπει και να βρει ικανούς και πρόθυμους συνομιλητές εδώ. Η Ελληνική Πολιτεία, η οποία διαθέτει μηχανισμούς να υποστηρίξει προσπάθειες που γίνονται από τους Ομογενείς μας, πρέπει να συνεργαστεί στενά. Εσείς οι Θεσσαλοί της Διασποράς θέτετε το παράδειγμα. Με την συνεργασία μεταξύ των φορέων της νομαρχιακής και τοπικής αυτοδιοίκησης ασκείτε έργο κοινωνικό, φιλανθρωπικό, ενισχύετε τους δεσμούς των νέων με την Πατρίδα. Έχετε ήδη δρομολογήσει μια αμφίδρομη σχέση αλληλοϋποστήριξης. Το ίδιο μπορεί να γίνει και σε άλλες περιφέρειες της χώρας.

Οι πρωτοβουλίες σε τοπικό επίπεδο έχει αποδειχτεί ότι έχουν καλύτερες αποδόσεις. Κάθε εθνικοτοπικός φορέας της Ομογένειας μπορεί να αναλάβει παρόμοια δράση και βρίσκοντας την ανταπόκριση που πρέπει, μπορεί να δρομολογήσει ενέργειες για την επιχειρηματική, τουριστική, εκπαιδευτική ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών.

Να τονίσω και πάλι ότι αυτές οι γέφυρες επικοινωνίας και δικτύωσης των Αποδήμων με τους τόπους καταγωγής τους προϋποθέτουν την στήριξη της τοπικής κοινωνίας και την καλλιέργεια μιας αμφίδρομα ευεργετικής σχέσης για τα δύο μέρη.

Αλλά και σε εθνικό επίπεδο η συντεταγμένη Ελληνική Πολιτεία πρέπει να αλλάξει τον τρόπο αντιμετώπισής της προς τους Ομογενείς. Η Πατρίδα μας πρέπει να κατανοήσει ότι χρειάζεται στο πλευρό της τον Ελληνισμό της Διασποράς, όχι ως ουραγό των επιταγών της ελληνικής πραγματικότητας αλλά ως πραγματικό μέτοχο του μέλλοντος της.  Είναι σημαντικό να καταλάβουμε όλοι ότι η Ομογένεια θα κινητοποιηθεί όταν νιώσει ότι αποτελεί ισότιμο συνομιλητή της Ελληνικής Πολιτείας.

Η Ομογένεια είχε μια ευκαιρία να εκπροσωπηθεί μέσα από το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού. Όλοι γνωρίζουμε ότι το όργανο αυτό δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στον ρόλο του μέχρι σήμερα στον επιθυμητό βαθμό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν αποτελεί μια σημαντικἠ κατάκτηση του Ελληνισμού πάνω στην οποία πρέπει -με αναγκαίες αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας του -να οικοδομήσουμε για να προχωρήσουμε. Η υποδομή και το δίκτυο που έχει μπορεί να αξιοποιηθεί και να εμπλουτιστεί ώστε να πετύχουμε την ποθητή ένωση του Απόδημου Ελληνισμού.

Συνοψίζοντας, θέλω να τονίσω ότι πιστεύω ότι υπάρχει και η βούληση και ο τρόπος η Ομογένεια να στηρίξει την Ελλάδα, αλλά πρέπει να υπάρξει μια ενοποιημένη πρωτοβουλία από την πλευρά των Αποδήμων και με μακρόπνοο στόχο.

Η Ελλάδα χρειάζεται να ανακάμψει πρωτίστως ηθικά και κοινωνικά και βέβαια οικονομικά, αλλά εμείς πρώτα πρέπει να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας, στις δυνατότητες της χώρας και τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα για να πείσουμε και ολόκληρο τον κόσμο. Να συμπράξουμε και με όσους μοιράζονται την δική μας αισιοδοξία, να αξιοποιήσουμε την καλή εικόνα που χτίσαμε όλα αυτά τα χρόνια σε όποια χώρα και αν βρεθήκαμε, αλλά και την πολύτιμη εμπειρία που διαθέτουμε ζώντας και δημιουργώντας σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες, να μοιραστούμε με τα παιδιά μας την ελπίδα.

Η δική μας γέφυρα σωτηρίας ως Έλληνες ξεκινά πάντοτε από την καρδιά και μετά την λογική. Αυτή την στιγμή στην ιστορία μας πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και τα δύο για να βοηθήσουμε την χώρα μας.

Η Συμβολή του Απόδημου Ελληνισμού πρέπει να γινει καθοριστική για το μέλλον της

Ελλάδας και την ευημερία του Ελληνικού λαού».