Στουρνάρας: Δεν φταίει το Μνημόνιο για την κρίση

Το μνημόνιο δεν είναι το αίτιο, αλλά το αποτέλεσμα της κρίσης, τόνισε ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, από το βήμα της Βουλής, κατά τη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων.

Ο κ. Στουρνάρας ανέλυσε τα αίτια που οδήγησαν τη χώρα στην κρίση.
Ο υπουργός Οικονομικών απέδωσε την οικονομική κρίση, στην κατάρρευση του οικονομικού προτύπου της χώρας, στην υψηλή φοροδιαφυγή, στο υψηλές αμυντικές δαπάνες, στη δημουργία και αναποτελεσματική διαχείρηση πληθώρας δημοσίων επιχειρήσεων, και στην απώλεια της ανταγωνιστικότητας της χώρας.
Παράλληλα, ανέλυσε τους άξονες πολιτικής που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση ώστε να υπάρξει ένα νέο βιώσιμο, αναπτυξιακό και κοινωνικό πρότυπο.
Σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα, η Ελλάδα θα πρέπει να κινηθεί στους εξής άξονες:
-Περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή -Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας -Αναπτυξιακή ώθηση -Εγκαθίδρυση ενός αποτελεσματικού κράτους
Ειδικότερα, για τη δημοσιονομική προσαρμογή, ο υπουργός υποστήριξε ότι η Ελλάδα πρέπει να λάβει τα μέτρα που έχει ήδη ψηφίσει για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2012 ούτως ώστε να προσεγγίσει τους στόχους για τους οποίους έχει ήδη δεσμευθεί, προκειμένου να μην τρωθεί περισσότερο η αξιοπιστία της και κινδυνεύσει η επόμενη δόση του δανείου.

Για την ανταγωνιστικότητα είπε ότι η χώρα πρέπει να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούν αφενός στην απελευθέρωση των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών και αφετέρου στην άρση της πληθώρας των εμποδίων στις ιδιωτικές επενδύσεις και την επιχειρηματική δραστη­ριότητα.
Για τον τρίτο άξονα, την αναπτυξιακή ώθηση, ο κ. Στουρνάρας υποστήριξε ότι μπορεί να επιτευχθεί μέσω επενδύσεων, αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
Μάλιστα, τόνισε ότι οι αποκρατικοποιήσεις αποτελούν το βασικό πυλώνα διαρθρωτικών αλλαγών και κεντρικό μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας.
Τέλος για την εγκαθίδρυση ενός αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους, υπογράμμισε ότι αυτό πρέπει να διακρίνεται από ίσες ευκαιρίες με έμφαση στην ίση πρόσβαση σε δημόσια αγαθά υψηλής ποιότητας (δημόσια παιδεία, υγεία), δίκαιο και απλό φορολογικό σύστημα, δημιουργία διχτυού προστασίας με ανακατανομή των υψηλών κοινωνικών δαπανών.