ΑΝΑΛΥΣΗ: Σωστά και λάθη του κ. Τσίπρα

 ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Τα όσα είπε το Σάββατο 30 Ιουνίου  από του βήματος της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος του κ. Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσαν να χωρισθούν σε δύο σκέλη:

α) Στο αφορώντα την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Τρόϊκα και τη Σύνοδο Κορυφής. Και,

β) Στα αφορώντα την εσωτερική πολιτική σκηνή.

Στο πρώτο σκέλος, τα λεγόμενά του, αποχωριζόμενα από την οξεία φραστική τους επικάλυψη, και μακριά από τα επικίνδυνα και αμφιλεγόμενα «επιχειρήματα», κινούνται προς την ορθή κατεύθυνση. Πράγματι, δίκαιο είναι ό,τι ισχύσει  για την Ισπανία και την Ιταλία, να ισχύσει και για την Ελλάδα. Θα πρέπει, βεβαίως, να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες της εκδήλωσης στην Ελλάδα της Ευρωπαϊκής κρίσης. Διότι υπάρχουν ιδιαιτερότητες.

Αυτό, όμως, το κατ΄αρχήν σωστό,  ουδόλως δικαιολογεί την αμέσως επόμενη ατάκα του κ. Τσίπρα «η τρόικα δεν έχει καμία δουλειά να έρθει στην Ελλάδα», αν δεν ισχύσει και για την περίπτωσή μας τα όσα συμφωνήθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών των δύο μεσογειακών χωρών.

Ούτε πιστεύουμε ότι ισχυροποιεί τη θέση της Ελλάδος η προτροπή του «αν αυτό δεν ισχύσει, (σ.σ. η Ελλάδα) να προβάλλει βέτο στο νέο ευρωπαϊκό σύμφωνο».

Βεβαίως το βέτο είναι ένα παραδεκτό εταιρικό «όπλο». Εκείνο που είναι απαράδεκτο είναι να επισείεται σε κομματικές συνάξεις εν είδη «ασκήσεως επί χάρτου» στην εξωτερική πολιτική. Διότι τότε φοβούμεθα ότι χάνει την  όποια αξία του καθώς εύκολα καθίσταται στόχος επικριτικών σχολίων η «αναγκαιότητα» που το ενεπνεύστηκε.

Στο δεύτερο σκέλος, φοβόμαστε ότι ο ενθουσιασμός λειτουργεί σε βάρος της λογικής. Και, κυρίως, σε βάρος της σοβαρότητας.

Δεν είναι νοητό ένα ηγέτης της μείζονος αντιπολίτευσης να υποστηρίζει αυτό που τα παιδιά της ανώριμης ηλικίας ή οι αργόσχολοι στα καφενεία συνεχώς αναμασούν. «Κάνε με μια μέρα πρωθυπουργό να δεις τι θα κάνω»…

Τι μας είπε ο κ. Τσίπρας; «… αν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, η Ελλάδα θα είχε κερδίσει τουλάχιστον όσα και τα άλλα δύο κράτη του Νότου. Η κυβέρνηση της Αριστεράς θα έδινε διαφορετική εικόνα στην Ευρώπη». Και ακολούθως,  αφού ευχήθηκε «περαστικά» στον πρωθυπουργό, έσπευσε να τον κατηγορήσει επειδή …αρρώστησε!

Δεν έχει, φαίνεται, συνειδητοποιήσει ο κ. Τσίπρας ότι κάτι πολύ σημαντικό άλλαξε στη ζωή του. Έγινε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Για να μην δικαιούται αστεϊσμούς του τύπου: «Αν μη τι άλλο, μία κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δε θα παρενέβαινε στην πιο κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής με επιστολές υποτέλειας και δουλοπρέπειας»… Επιστολές που ενεχείρισε ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι οποίες, κατά τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, δεν κάνουν άλλο από του να «διαβεβαιώνουν την προσήλωση της κυβέρνησης στην καταστροφική πολιτική των Μνημονίων και της ύφεσης. Που χαραμίζουν μέσα σε λίγες μέρες όσα ο λαός μας με τις διεκδικήσεις αλλά και με την ψήφο του κέρδισε  το προηγούμενο διάστημα».

Αλήθεια, η δημοκρατική του ευαισθησία τι εννοεί; Ότι το αποτέλεσμα (άρα και το κέρδος) των εκλογών το καρπούται όχι ο νικητής, ο πρώτος, αλλά ο …δεύτερος; Δηλαδή τι ακριβώς έκανε ο λαός με την ψήφο του; Ανέτρεψε το Μνημόνιο; Πως; <μη δίδοντας την νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ;

Δεν έχουμε το παραμικρό με τον κ. Τσίπρα. Πλήν του ότι  οι θέσεις και οι ομιλίες του πλέον δεν αφορούν μόνον τους φίλους και οπαδούς του, αλλά το σύνολο της Ελλάδος και αναλύονται διεξοδικά σε Ανατολή και Δύση. Τις επιπτώσεις θα τις επωμισθεί στο σύνολό του ο ελληνισμός.

Επομένως, άποψή μας είναι ότι θα πρέπει να γίνει φειδωλός στα μεγάλα, ανέξοδα λόγια και στις βαρυσήμαντες άσφαιρες «πατριωτικές» κορώνες.

Τουλάχιστον μέχρις ότου ξεκινήσει η διαδικασία για την μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ, από συνεργατικό εγχείρημα σε ενιαίο κόμμα, όπως είπε.

Τότε, ενδέχεται να μην έχει περεταίρω όρεξη για μεγαλοστομίες ο κ. Τσίπρας.