Η Θριαμβεύουσα Εκκλησία

ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΥΡΙΤΣΗ

(Αρχιεπισκοπή Αμερικής)

Κυριακή των Αγίων Πάντων. Το σημερινό μας κήρυγμα είναι παρμένο από τον ιερό Ευαγγελιστή Ματθαίο, Κεφ. 10 Χωρικά εδάφια 32-38 και Κεφ. 19 Χωρικά εδάφια 27 έως 30.

Σήμερα, φίλτατοι και αγαπητοί ελληνοορθόδοξοι αναγνώστες της παρούσας μεγάλης ηλεκτρονικής εφημερίδος, η οποία είναι ο συνδετικός κρίκος της ομογένειας ανά τα πέρατα της οικουμένης, επαναλαμβάνω, σήμερα, είναι η τελευταία Κυριακή του κύκλου της Λαμπρής, όπως λέμε το Πάσχα. Και, βέβαια, από αύριο και πέρα, αρχίζει ο κύκλος των Χριστουγέννων. Στον κύκλο των Χριστουγέννων οι εορτές είναι ακίνητες.  Της Λαμπρής, είναι κινητές.

Σήμερα λοιπόν, ως Κυριακή των Αγίων  Πάντων, εορτάζουν όλοι όσοι δεν έχουνε ιδιαίτερες μνήμες Αγίων. Και τους ευχόμαστε εκ βάθους ψυχής και καρδίας χρόνια πολλά και ευλογημένα.

Ονόμασα τον τίτλο του σημερινού κηρύγματος «η Θριαμβεύουσα Εκκλησία». Γιατί, όμως;

Η Εκκλησία μας, αδελφοί, χωρίζεται στην Στρατευομένη και εις την Θριαμβεύουσα. Στρατευομένοι είμαστε όσοι επιζώντες, ζώντες, σ΄αυτόν τον πλανήτη άνθρωποι, ενώ η Θριαμβεύουσα αποτελείται από όλους εκείνους τους Αγίους  που έχουνε θυσιάσει αυτήν ταύτην την ζωή τους για το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και Θεού ημών.

Εάν τραβήξουμε το παραπέτασμα, θα δούμε εις τον ουρανόν τους Αγίους Πάντες. Ανάμεσα στα Χερουβίμ, στον αρχαγγελικό και αγγελικό κόσμο. Όλους τους Αγίους, απαρχής μέχρι σήμερον να στέκονται μπορστά στον πύρηνο θρόνο του Χριστού και Θεού ημών, ψάλλοντας Άγιος,  Άγιος,΄Αγιος Κύριος  ο Θεός Ημών. Πλήρης ο ουρανός και η γη της Δόξης αυτού. Άγιος, Κύριος Σαβαώθ. Πλήρης ο Ουρανός και η γη της Δόξης αυτού.

Αστράφτουν μπροστά μας σαν πολύτιμα πετράδια οι Άγιοι Πάντες απ΄αρχής μέχρι σήμερα. Και από το άλλο μέρος, βέβαια, τα λόγια του Χριστού που αποτελούν το δρόμο που φέρνει σ΄αυτήν την ευτυχία, στην δόξα αυτή.

«Πας όστις ομολογήσει εν ημί, έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω κα γω εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς. ‘Οστις δε αρνήσητέ μοι έμπροσθεν των ανθρώπων, αρνήσομε αυτόν κα γω έμπροσθεν του πατρός μου του εν Ουρανοίς». (12 Κεφ. Του Ευαγγελιστού Ματθαίου, στίχοι 32 έως 33).

Μάλιστα. Είμασταν, φίλοι μου, καταδικασμένοι. Και ήλθε Εκείνος να μας ελευθερώσει από το ξέσπασμα της θεϊκής οργής. Εαν, αδελφέ μου, εσύ που διαβάζεις αυτές τις ολόφτωχες γραμμές, ήσουν εδώ στη γη φυλακισμένος μήνες και χρόνια για χρέη τα οποία δεν ήσουν εις θέση να τα ξεπληρώσεις, και βρισκότανε ένας και σου πλήρωνε τα χρέη και σου χάριζε την ελευθερία, σαν πόση, γι αυτόν, ευγνωμοσύνη θα αισθανότανε η καρδιά σου;  Κοίταξε ακόμη πόσες φορές στο δρόμο της ζωής σου γλύστρισες κα σωριάστηκες μέσα στο βούρκο. Ο Χριστός, δεν εξέπλυνε με το αίμα του, τον ρύπο της ψυχής σου;

Θυμήσου ακόμη πόσες φορές με δηλητήριο σε πότησαν συγγενείς, φίλοι, γνωστοί και κουρασμένος εσύ έσκυψες το κεφάλι σου απελπισμένος. Αλλά Εκείνος, όμως, σου εγλύκαινε τον πόνο σου. Με τα ολόγλυκα, πατρικά του λόγια.

Αυτά, δεν πρέπει να τα ξεχνάς. Μη κοιτάζεις τι θα πούνε εκείνοι που ζουν έξω από το κράτος της δικής Του ευλογίας. Εκείνοι …κατακρίνουν. Όταν δουν έναν τραπεζίτη του βγάζουν το καπέλο. Χωρίς να σκεφτούν το πως αυτός ο τραπεζίτης έφθασε σ΄αυτό το σημείο. Πόσους έβγαλε από τα σπίτια. Πόσες χήρες επέταξε έξω από το σπιτάκι τους, που δεν ήταν εις θέση να πληρώσουν τους λογαριασμούς του σπιτιού. Και θεωρούμε αυτούς πολύ μεγάλους…

Ύστερα υπάρχουν και άλλοι οι οποίοι λησμονούν να ευλογούν το όνομα του Χριστού.  Όχι μόνο οι απλοί άνθρωποι, αλλά και αυτοί ακόμη οι εγγράμματοι, πολές φορές, μεγάλοι επιστήμονες, έχουν άγνοια. Τι κι αν είσαι ένας μεγάλος και καλός ιατρός, Ή μεγάλος και δυναμικός δικηγόρος. Μπορεί το άλφα της θρησκείας να μην το γνωριζεις. Πώς μπορεί κανένας να σχηματίσει την ιδέα και την πεποίθηση όσο σοφός και εάν είναι στην επιστήμη του, για κάτι που δεν το εμελέτησε; Πώς μπορώ να πω είναι στα σωστα τους οι  άνθρωποι αυτοί, όσο μεγάλοι επιστήμονες και εάν είναι, όταν είναι γεμάτοι από προλήψεις και δυσειδεμονίες;

Εάν ανοίξουμε, φίλοι μου, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, την Αποκάλυψη, και συγκεκριμένα το τρίτο κεφάλαιο και Χωρικά εδάφια 14 έως 16, που ομιλεί όχι με καλά λόγια ο Χριστός  δια της γραφίδος του Ιωάννου του Ευαγγελιστή, είναι η τελευταία Εκκλησία της Λαοδικείας για την οποία λέγει: Προτιμότερο, ω ανθρωπέ μου, να είσαι ζεστός, παρά χλιαρός. Διότι θα αναγκασθώ να σε φτύσω. Υπάρχουν τέτοιοι χλιαροί άνθρωποι, νερόβραστοι χαρακτήρες, όπως λέμε.

Ο Χριστός ούτε καν τους θέλει. Προτιμάει περισσότερο τους αρνητές, παρά αυτούς. Μάλιστα. Είδα, σου λέγει, τα έργα τα οποία ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός. Είσαι χλιαρός. Προτιμότερο να είσαι ζεστός ή κρύος, παρά χλιαρός. Και είναι αλήθεια, φίλοι μου. Έχουμε πολλούς τέτοιους χαρακτήρες.

Σήμερα, μέσα στο λεωφορείο, κάθισε στο διπλανό μου κάθισμα μία νεαρά φοιτήτρια οικονομολογίας. Και αρχίσαμε συζήτηση γύρω από την πανεπιστημιάκη της μόρφωση και καθ΄ ήν στιγμή επερνούσαμε από την Εκκλησία της Παναγίας, εγώ έκανα το Σταυρό μου. Αυτή με εκοίταζε με απορία.

-Γιατί, κόρη μου, με κοιτάς με απορία; Γιατί, εσύ δεν θέλεις να κάνεις το σταυρό σου;

-Τον κάνω μέσα μου πνευματικά, μου λέει.

-Για να σε ρωτήσω κόρη μου, της  λέω.  Έχεις πολλούς φίλους, είμαι βέβαιος.  Όταν βλέπεις τους φίλους σου αυτούς να βρίσκονται έξω σε ένα σημείο, και να κάθονται στις καρέκλες και συνομιλούν μεταξύ τους, τους γνωρίζεις  πολύ καλά και αυτοί σε γνωρίζουν, δεν θα τους χαιρετήσεις;

-Βεβαίως θα τους χαιρετήσω, λέει. Αυτούς τους φίλους, την Παναγία, το Χριστό, τους Αγίους , τους αγγέλους, αυτοί δεν είναι φιλοι μας;

-Και τι πρέπει να κάνω, λέει.

-Κάνε το Σταυρό σου και μην ντρέπεσαι τι θα πούνε οι άλλοι.  Είδες τι είπε ο Χριστός: όποιος με ομολογήσει, μπροστά στον πατέρα μου θα τον ομολογήσω και γω, ως παιδί του. όποιος θα με αρνηθεί, θα τον αρνηθώ και γω!..

Και εύχομαι, από τα τρίσβαθα της ψυχής μου, αδελφοί μου, να έχουμε όλοι μας την ευλογία των Αγίων Πάντων.

Αυτή την εβδομάδα, στην πατρίδα Ελλάδα γίνεται ένας μεγάλος αγώνας,  Ένας προεκλογικός αγώνας, για δεύτερη φορά σε ένα μήνα. Θα γίνει άραγε κυβέρνηση; Τι είδους κυβέρνηση περιμένουμε; Θα είναι κυβέρνηση δια να κρατήσει αυτόν τον τόπο ή θα βγει καμιά κυβέρνηση συμφερόντων;

Μιά ματιά γύρω μας θα δούμε χιλιάδες αυτοκτονίες. Μιά άλλη ματιά,  θα δούμε Έλληνες να πηγαίνουν στους κάδους των απορρημμάτων για ένα κομμάτι ψωμί, για ένα ρουχαλάκι, που πετάνε αυτοί που έχουν πολλά.

Θα έχουμε πολιτικούς για να  κλέβουν; Πολιτικούς για να παίρνουν μεγάλες μίζες; Τι είδους πολιτικούς σκέπτεται ο ψηφοφόρος ελληνικός λαός να ψηφίσει; Κατευθυνομένους ξένων συμφερόντων, σκοτεινών δυνάμεων; Τι πρέπει να κάνουμε;

Ο πατήρ Θεόδωρος δεν μπορεί να σας υποδείξει ποιούς να φηφίσετε,  φίλταοι και αγαπητοί αναγνώστες. Αλλά ένα πράγμα σας λέω. Σκεφθείτε που θα ρίξετε την ιερή σας ψήφο. Να την ρίξετε σε κείνους οι οποίοι ενδιαφέρονται γι αυτόν τον τόπο. Και δεν είναι έτοιμοι να τον ξεπουλήσουν τελειώς, όπως οι προγενέστεροι.

Όπως ένας μεγάλος Μητροπολίτης Περειφερείας Αθηνών είπε, μην τους ψηφίζετε διότι μας εξεγέλασαν, και γω λέω το αντίθετο. Ψήφίστε,  φίλοι εκείνους  οι οποίοι ενδιαφέρονται γι αυτόν τον τόπο.

Εάν τα ολόφτωχα αυτά λόγια του γέροντος ιερέως σας ωφελούν και θα θέλετε να συνεχίσουμε, η ηλεκτρονική αυτή εφημερίδα χρειάζεται και αυτή μια βοήθεια. Χρειάζεται μια διαφήμιση. Μιά υποστήριξη. Διότι υπάρχουν πολλά τα έξοδα. Γραφείο, τηλέφωνα και ούτω καθ’ εξής. Σας παρακαλώ, πολύ θερμά σας παρακαλώ, ένα τέτοιο έργο πρέπει παντοιοτρόπως να υποστηριχθεί από κάθε αναγνώστη. Να στείλουμε τον οβολό μας. Έστω και μια μικρή διαφήμιση. Για να καλυφθούν τα πολλά έξοδα. (https://www.panhellenicpost.com/0050contact).

Αδελφοί μου, Άγγελος Κυρίου να προβαδίζει τα βήματά σας εν παντί και πάντοτε εις την Εκκλησία της γειτονιάς σας. Σας ευχαριστώ.

* Στη φωτογραφία της πρώτης σελίδος, η Μονή των Αγίων Πάντων & Ι.Ν. Αγίου Σάββα του εν Καλύμνω.