Ο Ιησούς : θεραπεύει τον εκ γενετής τυφλό.

Το σημερινό μας κήρυγμα είναι παρμένο από τον ιερό ευαγγελιστή Ιωάννη

(Κεφάλαιο 9 χωρικά εδάφια 1-38)

ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΥΡΙΤΣΗ

(ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΜΕΡΙΚΗΣ)

Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή, μας μιλά για έναν άνθρωπο ο οποίος γεννήθηκε τυφλός. Όπου η μανούλα του για χρόνια τώρα τον παίρνει πρωί – πρωί και τον πηγαίνει σε μια γωνιά σε έναν δρόμο στην Ιερουσαλήμ και τον αφήνει εκεί και ζητάει βοήθεια από τους περαστικούς. Ζητιανεύει.

Γεννήθηκε τυφλός και βέβαια ζούσε σε έναν πολύ διαφορετικό κόσμο.  Ακούει τούς άλλους να  μιλούν για πάρα πολλά πράγματα όπως φερ’ ειπείν τον ήλιο, την ημέρα, τον καταγάλανο ουρανό, να μιλούν για τη θάλασσα και τα γαλανά νερά της, Να ομιλούν για τον έναστρο ουρανό που συμβολίζει θόλο ανοικτής εκκλησιάς με πολλούς πολυελέους, με διάφορα αστέρια, μικρά και μεγάλα και η Σελήνη να είναι ο μεγάλος πολυέλεος της νύκτας.

Πόσο θα ήθελε να τα έβλεπε αυτά τα πράγματα και η καρδιά του ράγισε. Άλλοι πάλι ομιλούν για τα πολύχρωμα λουλούδια, τα ευωδιαστά λουλούδια. Άλλοι ομιλούν για τα διάφορα πουλιά που κελαηδούν που μόνο το κελάηδημα τους ακούει και δεν μπορεί να δει τα διαφορά χρώματα αυτών των πουλιών. Και άλλους πάλι να μιλούν για το καλοκαίρι όπου τα δέντρα είναι φορτωμένα από καρπούς και φρούτα.

Άλλοι ομιλούν για το αλώνισμα του σιταριού και πάντα έβγαινε από μέσα του ένα «Αχ!» – «Αχ, να ήμουν και εγώ σε θέση να τα έβλεπα αυτά τα πράγματα».

Άλλοι του ομιλούν για τα ποτάμια, άλλοι του ομιλούν για το χιόνι του χειμώνα και ράγισε πάλι η καρδιά του όταν άκουσε τόσα και τόσα πολλά πράγματα από τους άλλους…

Τώρα το σκηνικό αλλάζει. Κόσμος πολύς στους δρόμους. Ακούει τους ανθρώπους να φωνάζουν, καποιος περνάει, δεν βλέπει, φωνάζει σε κάποιον δίπλα του: σας παρακαλώ, πέστε και σε μένα τον τυφλό τί συμβαίνει;;» ένας του φωνάζει και του λέει: Μας ζάλησες, σταμάτα, ένας άλλος του μιλάει για τον Ιησού Χριστό που περνάει από εκεί.  Τότε ο τυφλός άρχισε πολύ περισσότερο να φωνάζει «το φως του κόσμου, θέλω και εγώ ρε παιδιά να δω, που είμαι;» ένας είχε την καλοσύνη – τον λυπήθηκε κιόλας γιατί υπάρχουν και καλοί άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο γιατί πονούν τους πονεμένους και τους δυστυχισμένους, και θέλουν να τους βοηθήσουν και στις πολλές φωνές που εφώναζε «το φως του κόσμου, θέλω και εγώ να δω» εκείνη την ώρα σταματάει μπροστά του ο Μέγας φωτοδότης ο κύριος ημών Ιησούς Χριστός και με ολόγλυκα λόγια του λέει « παιδί μου, τι θέλεις;»

-«Το φως μου θέλω κύριε, σε παρακαλώ βοήθησε και μένα τον τυφλό». Ο Χριστός σκύβει, φτύνει πάνω στο χώμα, κάνει λίγη λάσπη και με το δάχτυλο του σηκώνει την λάσπη και γεμίζει τις κόγχες των ματιών του τυφλού και του λέει «θα πας στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ και θα ιδείς» πω πω πω…μια ηλεκτρική ενεργεία πέρασε από πάνω του, μια πνευματική δύναμη και ένας από τους πολλούς που στάθηκαν και είδαν το φαινόμενο τον πηρέ να τον πάει στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ.

Σιγά σιγά αισθάνεται το νερό παίρνει με την χούφτα του νερό να πλύνει τα μάτια του να φύγει η λάσπη από τις κόγχες των ματιών του και σε λίγο αρχίζει να βλέπει πράγματα για τα οποία είχε ακούσει. Τρελάθηκε από την χαρά του « τι είναι αυτά τα πράγματα που βλέπω;» Γυρίζει τώρα και κάθε φορά έκλεινε τα μάτια του για να αισθανθεί οτι τόσα χρόνια περπατούσε τυφλός για να ιδεί που ακριβώς βρίσκεται… τρέχει η άμοιρη μανούλα του και πέφτει στην αγκαλιά του και την  χαϊδεύει και της λέει «εσύ είσαι;» από τα χάδια που του έκανε η μανούλα του τώρα καταλαβαίνει ποια είναι – την βλέπει.! Βλέπει τον καταγάλανο ουρανό, βλέπει τα δέντρα υψωμένα προς τα πάνω και τα κλαδιά σε στάση προσευχής υψωμένα σαν τα χέρια του ανθρώπου που προσεύχεται, τα πουλάκια που κελαηδούν  τώρα τα βλέπει που πετούνε από κλαδί σε κλαδί. Τι χαρά! Μεγάλη χαρά!

Το σκηνικό τώρα αλλάζει.

Όλη η πόλη είναι στο ποδάρι από το μεγάλο θαύμα! Τρέχουν όλοι αν δουν τον άνθρωπο που γεννήθηκε τυφλός να τον βλέπουν τώρα να έχει την όραση του και με χαρά πήγαινε στον ναό. Στον ιερό Ναό, μέσα όμως σε τόσα καλά που είχε υπάρχουνε και τα αντίθετα, υπάρχουν και τα κακά, υπάρχουν κακές προσωπικότητες, δολοπλόκοι όπως συνήθως υπάρχουν παντού τους οποίους πολύ καλά τους γνωρίζουμε και στην σημερινή εποχή. Τον καιρό εκείνο μόλις έγινε το μεγάλο αυτό θαύμα, τον πλησίασαν και του λένε «ποιος σε έκανε καλά;» «Ο Ιησούς Χριστός» απαντά εκείνος με μεγάλη χαρά,

-«Αυτός; Αυτός είναι ένας κακός άνθρωπος και περιφρονητής του νομού του Μωησέως» και τότε του απαντά «ένας που είναι τόσο κακός δεν μπορεί να κάνει τόσο μεγάλα θαύματα…μήπως θέλετε και σεις να γίνετε μαθητές του;» απαντά ο άλλος «εμείς είμαστε μαθητές του Μωησή και όχι αυτού του αισχρού ανθρώπου

Πηγαίνουν τώρα στο σπιτικό να πιάσουν τους γονείς του σώνει και καλά να μάθουν τι ακριβώς συνέβη και οι γονείς του απάντησαν στους Φαρισαίους με τον εξής τρόπο: ρωτήστε τον εσείς και θα σας πει αυτός ποιος τον έκανε καλά «Γεννήθηκε τυφλός;» «μάλιστα γεννήθηκε τυφλός» και τότε λένε οι Φαρισαίοι «αυτός που τον έκανε καλά δεν ήταν καλός άνθρωπος». «ρωτήστε το παιδί» απαντά η μάνα.

Το σκηνικό τώρα αλλάζει ξανά

Στο ιερό που βρισκότανε  και μάλωσε με του Φαρισαίους και τους Γραμματείς. Ήτανε πολύ στενοχωρημένος γιατί δεν μπόρεσαν να τον δουν και να τον γνωρίζουν από κοντά τον Ιησού τον Μέγα φωτοδότη. Και τον σταματάει ένας άγνωστος άνθρωπος και του λέει «τι σου έκαναν οι Φαρισαίοι παιδί μου;»

-«Τι να σου πω» απαντά «σώνει και καλά να με πείσουνε οτι αυτός που μου έδωσε το φως μου δεν ήταν καλός άνθρωπος»

-«Εσύ – του λέει ο άγνωστος- πιστεύεις σε αυτόν;»

-«Πιστεύω και μάλιστα παρά πολύ!» «έχω όμως ένα πόνο βαθειά μέσα στην καρδιά… δεν τον γνώρισα για να τον ευχαριστήσω γιατί μου χάρισε ένα πολύ μεγάλο δώρο χαρίζοντας μου το φως μου» και του λέει αποκαλύπτοντας τον εαυτό του «εγώ είμαι παιδί μου»!

Με πολλά δάκρυα στα ματιά τον ευχαριστεί. Οι μαθητές βλέποντας όλα αυτά ρώτησαν τον Χριστό: «ποιος φταίει για την γεννά αυτού του ανθρώπου που γεννήθηκε τυφλός; Οι γονείς του αυτός ο ίδιος;» και ο χριστός απάντησε «για να φανερωθεί το θέλημα και το θαύμα του Θεού»

Το σκηνικό τώρα αλλάζει φίλτατοι και αγαπητοί αναγνώστες της εμπεριστατωμένης αυτής ηλεκτρονικής εφημερίδας. Έχουμε τυφλούς σήμερα στη εποχή μας; Στον 21 αιώνα; Μια ματιά αν ρίξουμε γύρω μας θα δούμε όχι 1 η 2 η 3 αλλά οι περισσότεροι σήμερα είναι τυφλοί και ας έχουν τα ματιά ανοιχτά αλλά το μυαλό τους όμως είναι σαν του τυφλοπόντικα δεν βλέπουν το καλό βλέπουν μοναχά το κακό. Έχουμε ανθρώπους στην σημερινή εποχή που δεν ξέρουν τι ακριβώς θέλουν. Αλλά τους λείπει το πνευματικό φως δεν παρακάλεσαν ποτέ τον φωτοδότη τους , δεν παρακάλεσαν ποτέ τον πανάγιο πνεύμα να φωτίζει τον δρόμο της ζωής τους, τον δρόμο της εργασίας τους για να μπορέσουν να έχουν μια καλύτερη ημέρα, ένα καλύτερο αύριο για το καλό πρώτα της οικογένειας τους και μετά του ευλογημένου αυτού τόπου της Ελλάδας. Σώνει και καλά προσπαθούν να κρατήσουν τους πολίτες στο σκοτάδι. Δυστυχώς αυτό γίνεται και με τις εκλογές με τις υποψηφιότητες  και με τόσα αλλά πολλά που προσπαθούν να εγείρουν και να παρασύρουν τον κόσμο στο σκοτάδι . Αντί να κοιτάξουν το καλό του τόπου αυτού.  Δεν πρέπει να φύγουμε από τον δρόμο της αμαρτίας , από τον δρόμο της δουλοπρέπειας , των σκοτεινών δυνάμεων και τόσα πολλά αλλά πράγματα που  καθένας γνωρίζει πολύ καλά;

Γνωρίζει καλά τους συνεργάτες και φίλους του αλλά γνωρίζει και πολύ καλά τους ηγέτες του και μπορεί να καταλάβει που ευρίσκεται το φως και η αλήθεια. Με αυτά τα ολόφτωχα λίγα λόγια εγώ ο γέροντας ιερεύς σας παρακαλώ να προσευχηθούμε στο πανάγιο πνεύμα να φωτίσει όλους μας, να ξέρουμε με ποιους συνεργαζόμαστε για να μπορέσει αυτός ο τόπος να δει μια άσπρη μέρα και να γλιτώσει από τον κατήφορο τον γνωστό τον οποίο έχουν οι ξενοκίνητοι, οι σκοτεινές δυνάμεις.

Έως την επόμενη δημοσίευση , άγγελος κυρίου να προπορεύεται των βημάτων σας και να φωτίζει τον δρόμο της ζωής σας!