Σύδνεϋ – ΝΥ ομογενείς ποδηλάτες «ΕΛΠΙΔΑΣ»

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

«Το όνομά μου είναι Αναστάσιος Κοκκόρης του Παντελή (Tom Kokoris). Γεννήθηκα στην Ρηχέα Ζάρακα Λακωνίας της Ελλάδας. Είμαι 58 ετών και ζω στο Σίνδευ της Αυστραλίας με την οικογένειά μου και τα αδέλφια μου». Έτσι μας είπε σήμερα Παρασκευή στο τηλέφωνο και σκεφτήκαμε ότι μοιάζει σαν μία τυπική περίπτωση ομογενούς που βρήκε φιλόξενο έδαφος «εκτός των τειχών».  Με μία διαφορά, όμως. Την μεγάλη του αγάπη για το ποδήλατο. Και την έφεση για προσφορά προς το συνάνθρωπο…

Έτσι, ο Τάσος Κοκόρης και η κόρη του Όλγα, ανέβηκαν στα ποδήλατα και έβαλαν πλώρη να φωτίσουν με τα φανάρια τους, όχι τον ουράνιο θόλο του Ελύτη, αλλά τις πάσχουσες από καρκίνο του σώματος, παιδικές ψυχές.

Πατέρας και κόρη πραγματοποιούν, εδώ και εβδομάδες, το γύρο του κόσμου. Σκοπός τους; Να συγκεντρώσουν χρήματα για την υποστήριξη του αθηναϊκού Συλλόγου «Ελπίδα» που βοηθάει παιδιά που πάσχουν από καρκίνο. (Elpida, Association of  friends of children with cancer). Σήμερα βρίσκονται στην Αμερική. Και σε λίγες μέρες φτάνουν στην Νέα Υόρκη.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κοκόρης συγκεντρώνει χρήματα για φιλανθρωπικό σκοπό. Με την βοήθεια των μελών του συλλόγου Ζαρακιτών (Νέας Νότιας Ουαλίας), είχαν συγκεντρώσει  $10.000 για τα ορφανά του Τσουνάμι, στην ταύλάνδη.

Μιλήσαμε με τον Θανάση Κοκόρη.  Η οδύσσεια του ομογενή που, εκτός από τον ταξιδευτή Οδυσσέα που κρύβει μέσα του κάθε Έλληνας, αποδεικνύει και το περίσσευμα ψυχής που έχουν οι Απόδημοι, ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια, το 2010 με έναν ποδηλατικό γύρο στην Ταϋλάνδη που πραγματοποίησε τότε,  για ένα Ίδρυμα στην Αυστραλία.

«Όταν γύρισα πίσω είχα στο μυαλό μου την ιδέα ενός μεγάλου ταξιδιού. Δεν ήξερα βέβαια ούτε πότε ούτε το σκοπό ή το ίδρυμα για στο οποίο θα δώριζα τα χρήμα που θα μάζευα από το ταξίδι». Είχε, ωστόσο, την ιδέα.

Η αφορμή του δόθηκε με την επίσκεψη -το 2010- ενός φίλου του στην Αυστραλία.  Του  Γιώργου Κωνσταντόπουλου. Αυτός, κατά τη διάρκεια μιάς ποδηλατάδας, του μίλησε για το Σύλλογο ‘Ελπίδας» και τη δουλειά που έκανε με τα παιδάκια που πάσχουν από καρκίνο.

Του μίλησε για το τεράστιο έργο της ΕΛΠΙΔΑΣ και της Ερμιονίτισας κας Μαριάννας Βαρδινογιάννη – Πρέσβειρας καλής θελήσεως της UNESCO και Προέδρου του Δ. Σ. του σωματείου αυτού, το οποίο έχει ως έργο τη κάθε είδους βοήθεια προς τα καρκινοπαθή παιδιά της Ελλάδας.

-«Μου άρεσε η σκέψη γιατί η ανιψιά μου, το  Δεκέμβρη του 2009, είχε πεθάνει από καρκίνο σε ηλικία 40 ετών. Το όνομά της ήτανε Νίκη-Ελπίδα Σύρου. Αν και επρόκειτο να βαφτιστεί Ελπίδα. Δυστυχώς, ο πατέρας της πέθανε όταν η μικρή ήταν μόλις 12 ημερών! Έτσι, η αδελφή μου, που τη βάφτισε, ονόμασε το κορίτσι το όνομα του πατέρα της, που ήτανε Νίκος, αντί Ελπίδα».

Έτσι ο Τάσος Κοκόρης ξεκίνησε προπόνηση για 8 μήνες μαζί με την κόρη του Όλγα, «μισή» Κεφαλλονίτισσα.  (Η γυναίκα του είναι από την Κοντογενάδα, Ληξούρι, Κεφαλλονιά και ο ίδιος από τη Λακωνία).

Σκοπός του ταξιδιού, να πραγματοποιήσουν το γύρο του κόσμου με τα ποδήλατα για να συγκεντρώσουν χρήματα υπέρ του Συλλόγου «Ελπίδα».

Η αρχή έγινε με εντατική προπόνηση. Κάθε εβδομάδα 300 χιλιόμετρα. Η προπόνηση κράτησε 12 εβδομάδες.

1^η Απριλίου 2012, ο Θανάσης Κοκόρης και η κόρη του Όλγα ξεκίνησαν το μεγάλο ταξίδι. Πρώτη φάση, η διαδρομή Σίδνεϊ- Μπρισμπέιν (Sydney to Brisbane).

«Μαζί με την κόρη μου ξεκινήσαμε από την αίθουσα του Συλλόγου Zarax Cultural Centre in Sydney, που είμαι γραμματέας για πολλά χρόνια, ακριβώς στις 12 το μεσημέρι. Είχε συγκεντρωθεί αρκετός κόσμος.

Η πρώτη διαδρομή στην Αυστραλία ήτανε από το Σύδνεϋ» στο Brisbane. Φτάσαμε στο  Brisbane το Σάββατο το απόγευμα, 8 Απριλίου 2012, έχοντας διανύσει 1000 χιλιόμετρα σε οκτώ μέρες».

 Καλή βόλτα!

Ήταν μια καλή βόλτα! Έτσι σχολιάζουν, πατέρας και κόρη, στο ημερολόγιό τους τη διαδρομή αυτή. «Καλύψαμε μια απόσταση 140 χιλιόμετρα από Μπαλίνα προς Γκολντ Κόουστ διακοπές στο πάρκο Helensvale, πριν το τέλος της ημέρας , νιώθαμε πόνο στου μύες μας , απο την πίεση που ειχαμε απο τις αποσκευές μας , καθως ζυγίζουν 23 κιλά . Μόνο 50 χιλιόμετρα για να τελειώσει το ταξίδι μας στην Αυστραλία , αλλά το ταξίδι μας για να
βοηθήσουμε τους νέους καρκινοπαθείς δεν έχει τελειώσει ακόμα», έγραψαν.
Μία μέρα ξεκούρασης και στις 10 Απριλίου πατέρας και κόρη Κοκόρη εγκαταλείπουν το έδαφος της Αυστραλίας και ξεκίνησαν για το Λος  Άντζελες της Αμερικής (LA) που αποτελεί τη δεύτερη διαδρομή. «Η δεύτερη διαδρομή είναι αυτή που είμαστε σήμερα, στην Αμερική και έχουμε κάνει περίπου 18 μέρες  πάνω στη σέλα.  Έχουμε τελειώσει 2.250 χιλιόμετρα, προς ώρας.

Να πως περιγράφουν, πατέρας και κόρη, τις διαδρομές επί αμερικανικού εδάφους στο ημερολόγιο που διατηρούν, όπως το αντιγράφουμε από την ιστοσελίδα της «Ελπίδας»:

«Oδήγησαμε από La Junta για Lamar που είναι στο Κολοράντο, η απόσταση ήταν μόνο 87 χιλιόμετρα, ως την επόμενη στάση μας σε μοτέλ, ήταν πολύ μακριά. Αφήσαμε το ξενοδοχείο La Junta αργά και φτασαμε στο Λαμάρ νωρίς.
01-05-2012
Είχαμε να αντιμετωπίσουμε ένα δίλημμα , να οδηγούσουμε πάνω από το τελευταίο πέρασμα του Κολοράντο και να σταματήσουμε πάνω από το βουνό Walsenburg (80 χιλιόμετρα) ή να πάμε στην La Junta (196χιλιομετρα ), δεν υπάρχουν ξενοδοχεία ή οποιαδήποτε καταστήματα μεταξύ Walsenburg και La Junta. Τελικά ταξιδέψαμε στην La Junta και είμαστε εξαντλημένοι.
30-04-2012
Σήμερα οδήγησαμε από Antonito Φορτ Γκάρλαντ , επίπεδο εύκολο 87 χιλιόμετρα . Σταματήσαμε στο Φορτ Γκάρλαντ πάνω από ένα άλλο πέρασμα στο Κολοράντο και ήταν πάρα πολύ για μία ημέρα.
29-04-2012
Ταξιδέψαμε από την Dulce σε Antonito NM, 128 χιλιόμετρα με δύο περάσματα μέσα βουνά, 20 χιλιόμετρα ανάβαση και μια απότομη κάθοδος χωρίς καμία στάση για εφοδιασμό τροφίμων .
Μια δύσκολη διαδρομή αλλά η πιο γραφική μέχρι στιγμής.
28-04- 2012

Oδήγησαμε από Bloomfield σε Dulce μια πολύ όμορφη βόλτα . Οσο κινούμαστε προς ανατολικά, η βλάστηση γινεται πιο πλούσια. Η συνολική απόσταση που καλύψαμε ήταν 115 χιλιομετρα με καθαρό καιρό περίπου στους 18 βαθμούς Κελσίου . Αναμεσα στις 2 πολεις δεν υπήρχαν καταστήματα .Οδήγησαμε κατ ‘ευθείαν στο Dulce με 2 διαλείμματα των 10 λεπτών. Ηταν μια πολύ χαλαρωτική βόλτα.
27-04-2012
Σήμερα είμαστε χαλαροί, οδηγήσαμε μόνο 20 χιλιόμετρα από Farmington σε Bloomfield, επειδή η διαδρομη μεταξύ των μοτέλ ήταν υπέροχη .Η καταιγίδα σκόνης σταματησε και ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος .
26-04-2012
Χωρις διαμονή μέχρι Φάρμινγκτον (206 χιλιομετρα), φύγαμε νωρίς απο την Kayenta και κατα τις 13:30 π.μ είχαμε φτάσει στο σημείο που ενώνονται 4 πολιτείες , τα επόμενα 40 χιλιομετρα μία θύελλα άμμου από την Αριζόνα μας δυσκόλεψε πολύ, αφού κινούμασταν με μέση ταχύτητα περίπου 10χλμ/ωρα. Ήμασταν αναγκασμένοι να κινουμαστε στην μέση του δρόμου, αναγκαστήκαμε και περπατήσαμε για περίπου ένα χιλιόμετρο .Θεωρήσαμε ότι ήταν υπερβολικά επικίνδυνο για να συνεχίσουμε, γιαυτο έτσι σταματήσαμε στα Macdonald για περίπου 2 ώρες στο Shiprock, αρκετά μεγάλη πόλη χωρίς Μοτέλ.Μια παρέα ντόπιων του Alonzo Brown, ο πατέρας και η αδελφή του, προσφέρθηκαν να μας μεταφέρουν προς Φάρμινγκτον και τους ευχαριστούμε γιαυτο .
Ηταν η δυσκολότερη διαδρομή μας μέχρι τώρα»

ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

Στην Νέα Υόρκη υπολογίζουν να φθάσουν στις 29 Μαϊου 2012». Θα έχουν καλύψει περίπου 4.500 χιλιόμετρα επί αμερικανικού εδάφους.  Εκεί, θα έχουν δύο βδομάδες ανάπαυσης αλλά και προσπάθειας να συγκεντρώσουν χρήματα.

«Η Ελπίδα» έχει ανοίξει ειδικό λογαριασμό στην Εθνική Τράπεζα, στην Ελλάδα. (Για δωρεές με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό είναι απαραίτητη η ενημέρωση με αποστολή e-mail στο podilatoelpida@gmail.com . Η ενημέρωση θα πρέπει να γίνει μετά τη δωρεά προκειμένου να αποσταλεi ευχαριστήρια επιστολή. Λεπτομέρειες λογαριασμού : Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος 080/480978-54 IBAN GR 38 0110 0800 000 0804 8097 854).

-«Εγώ, με συμφωνητικό που έχουμε κάνει με την <Ελπίδα>, έχω άδεια και έχω ανοίξει ειδικό λογαριασμό στην Ελλάδα, την Αυστραλία και την Αμερική».

Στην Αυστραλία πρέπει να έχουν συγκεντρωθεί, όπως μας είπε ο κ. Κοκόρης, περίπου 10.000 δολάρια. «Αυτά για την ώρα και κάθε μέρα ανεβαίνει αυτό το ποσόν», πρόσθεσε.

Στην Αμερική, «δυστυχώς είναι δύσκολο για μένα γιατί κάθε μέρα είμαι επώνω στη σέλα και δεν έχω την ώρα να γυρίσω να μαζέψω χρήματα. Μόνο με ανθρώπους σαν εσένα, Χρήστο, που με βοηθάνε και το διαφημίζουνε ώστε να μπορέσουμε να μαζέψουμε χρήματα. Για την Ελλάδα είναι ο Γιώργος Κωνσταντόπουλος,  που βοηθάει πάρα πολύ.».

Ρωτήσαμε αν είναι ευχαριστημένος μέχρι σήμερα. «Ναι, πάει πολύ καλά. Είναι νωρίς ακόμα. Να σκεφτείτε ότι θα τελειώσω το πρόγραμμα κατά τον Αύγουστο. Μέχρι 31 Αυγούστου είναι η συμφωνία με την <Ελπίδα> να μπορέσω να μαζέψω χρήματα».

Η συνέχεια του ταξιδιού προβλέπεται εξίσου συναρπαστική. Από τη Νέα Υόρκη ο κ. Κοκόρης και η κόρη του Όλγα, θα φύγουν 15 Μαΐου και θα πάνε στην Πορτογαλία για την Τρίτη στάση.  Από εκεί, θα διασχίσουν Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία και θα ολοκληρώσουν το ταξίδι στην Ελλάδα.

Θα βγούν στην Ηγουμενίτσα και θα ξεκινήσουν το γύρο της Ελλάδας, θα πάνε Καστοριά, Καμμένα Βούρλα, (από όπου κατάγονταν ο γαμπρός του Νίκος Σύρος και σήμερα ζει η οικογένειά του με την οποία και θα συναντηθεί).

Από εκεί θα κατεβούν στην Αθήνα, όπου θα επισκεφθούν το Ίδρυμα «Ελπίδα» και στις 28-29 Ιουλίου θα βρεθούν στην Ερμιόνη όπου θα συναντηθούν με τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο και σε μία απλή, σεμνή τελετή θα παραδώσει ο κ. Κοκόρης τα χρήματα που θα έχει συγκεντρώσει στην <Ελπίδα>».

Την επόμενη μέρα, 30 Ιουλίου 2012, θα μεταβεί στο χωριό που γεννήθηκε, στα Ζάρακα Λακωνίας όπου και πατέρας και κόρη θα τερματίσουν το γύρο του κόσμου πάνω σε ποδήλατο .

Με στοιχεία και από www.podilato –elpida.gr

Την διαδρομή μπορείτε να την δείτε: http://maps.google.com.au/maps/ms?msid=211225084881438226411.00049cbf27bd42d0c16e7&;msa=0&ll=5.191289%2C-92.467636&spn=152.59245%2C11.601562
Για περισσότερες Πληροφορίες:
1) twitter CharityWorldCycling @cycling4elpida
2) blog http://podilato-elpida.blogspot.com/
3) facebook http://www.facebook.com/pages/ELPIDA-Association-of-Friends-of-Children-With-Cancer/252875218125045
4)Email podilatoelpida@gmail.com

ΤΟ ΕΡΓΟ

Το έργο της «Ελπίδας» είναι τεράστιο.  Επιγραμματικά:

«Η ΕΛΠΙΔΑ», το 1990 δημιούργησε την πρώτη στη Ελλάδα μονάδα μεταμόσχευσης μυελού των οστών για παιδιά που πάσχουν από καρκίνο. Έχει κτίσει ιδιόκτητο ξενώνα όπου φιλοξενούνται άπορα καρκινοπαθή παιδιά από την επαρχία για όσο χρόνο υποβάλλονται σε εξωνοσοκομειακή θεραπεία και μόλις πέρυσι παρέδωσε στο ελληνικό κράτος, αφού το έκτισε και το εξόπλισε με τα τελειότερα μηχανήματα, ένα μεγάλο ογκολογικό νοσοκομείο για παιδιά.

*Στη φωτογραφία της πρώτης σελίδας η κόρη του κ. Κοκόρη, Όλγα, ο Θανάσης Κοκόρης και δύο φίλοι τους.