Ομιλία πρέσβειρας της Αυστραλίας προς τιμή και δόξα των πεσόντων Αυστραλών του ANZAC

“Σ’αυτή τη δύσκολη συγκυρία για την Ελλάδα, η Αυστραλία στέκεται και πάλι αλληλέγγυα στους φίλους Έλληνες.   Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα ξεπεράσει την κρίση και θα βγει από αυτή πιο δυνατή.” Αυτό τόνισε η πρέσβης της Αυστραλίας στην Ελλάδα κυρία JENNY BLOOMFIELD σε ομιλία της στην Τελετή προς τιμή και μνήμη των πεσότων Αυστραλών και Νεοζηλανδών στρατιωτών του Σώματος ANZAC στην μάχη της Καλλίπολης.

Το πλήρες κείμενο της ομιλίας της πρέσβειρας κυρίας Jenny Bloomfield, έχει ως εξής:

“Κύριοι Υπουργοί, κύριε Γενικέ Γραμματέα, Αρχηγέ ΓΕΝ, αξιότιμοι Πρέσβεις, κύριοι βουλευτές, φίλοι της Αυστραλίας και της Ελλάδας, Είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή να σας καλωσορίσω στην σημερινή εκδήλωση εις μνήμη των Αυστραλών και Νεοζηλανδών στρατιωτών του σώματος ANZAC που πολέμησαν κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στην εκστρατεία της Καλλίπολης στις 25 Απριλίου 1915.

Την ημέρα αυτή, οι Αυστραλοί ανά τον κόσμο αποτίουν φόρο τιμής στους πεσόντες αυτής της σημαντικής μάχης, που σηματοδοτεί την πρώτη μεγάλη στρατιωτική εκστρατεία της Αυστραλίας και που έχει διαμορφώσει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο γεγονός την εθνική ταυτότητα της χώρας μας. Στις 25 Απριλίου 1915, στο χάραγμα της αυγής, η πρώτη γενιά μιας νέας χώρας, της Αυστραλίας, σάλπαρε από το λιμάνι του Μούδρου της Λήμνου για να πάρει μέρος σε μια αδυσόπητη μάχη στις ακτές της Καλλίπολης.  Μαζί με τους Νεοζηλανδούς συντρόφους τους, είχαν έρθει από την άλλη άκρη της γης για να πολεμήσουν σε έναν πόλεμο που δεν είχαν προκαλέσει.

Για οκτώ μήνες πολέμησαν και υπέφεραν τις κακουχίες του πολέμου, και πολλοί από αυτούς έχασαν τη ζωή τους, κερδίζοντας όμως επάξια μια περίοπτη θέση στην ιστορία του έθνους μας. Η Λήμνος υπήρξε σημαντική βάση της εκστρατείας της Καλλίπολης.  Εκτός από την  υλική υποστήριξη που παρείχε στις συμμαχικές δυνάμεις, προσέφερε καταφύγιο, περίθαλψη και τόπο ανακούφισης στους εξαντλημένους Αυστραλούς στρατιώτες.  Φιλοξένησε το Αυστραλιανό Στρατιωτικό Νοσοκομείο που περιέθαλπε τους τραυματίες.

Οι ANZAC γνώρισαν τη φιλία, τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη των Λημνίων.  Εκατοντάδες άφησαν την τελευταία τους πνοή στο νησί και κείτωνται στη γη της Λήμνου. Αυτό το γεγονός σηματοδοτεί την αρχή μιας σημαντικής και άρρηκτης φιλίας μεταξύ των δύο λαών μας.   Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος στη Λήμνο τελέστηκε επιμνημόνια δέηση για τους Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς πεσόντες. Το Συμμαχικό Κοιμητήριο του Μούδρου και του Πορτιανού όπου αναπαύονται οι Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιώτες, το Αυστραλιανό μνημείο στο λιμάνι του Μούδρου, όπως και οι δρόμοι του νησιού που φέρουν το όνομα των ANZAC, μαρτυρούν την κοινή μας ιστορία.

Η χώρας μας έχει μακριά μνήμη και η συμπαράσταση των Λημνίων στους ANZAC εκείνη τη φοβερή περίοδο της ιστορίας μας δένει τους δύο λαούς μας με ισχυρούς δεσμούς φιλίας και αλληλεγγύης.   Γι’αυτό και στην πολιτεία της Βικτώριας της Αυστραλίας μια πόλη φέρει το όνομα Λήμνος, και το ίδιο όνομα έχει δοθεί σε ένα νοσοκομείο της Δυτικής Αυστραλίας.  Και η δραστήρια κοινότητα Λημνίων της Αυστραλίας διατηρεί ζωντανούς αυτούς τους δεσμούς. 8,700 Αυστραλοί πολεμιστές έχασαν τη ζωή τους στην Καλλίπολη, μαζί με 2.700 Νεοζηλανδούς, και αναρίθμητους Βρετανούς, Γάλλους, Καναδούς, Ινδούς και Τούρκους.

Συνολικά ένας στους 25 Αυστραλούς ήταν θύμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.  Ένας στους 80 πολίτες ολόκληρου του πληθυσμού της Αυστραλίας έχασε τη ζωή του κατά τον τραγικό εκείνο πόλεμο. Το μεγάλο τίμημα του πολέμου έκανε τους Αυστραλούς ακόμη πιο αποφασισμένους να αγωνίζονται σκληρά για τη διατήρηση της ειρήνης. Να στέκονται δίπλα σε φίλους και συμμάχους, και να υπερασπίζονται με σθένος τα υψηλά ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του δικαίου.  Με τόλμη, αποφασιστικότητα και αυτοθυσία.  Με οδηγό το αίσθημα αλληλεγγύης και την κοινή μας ανθρωπιά.

Από τις μάχες των ΑΝΖΑC στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στην ένδοξη Μάχη της Κρήτης το 1941, και μέχρι σήμερα στο Αφγανιστάν, οι Αυστραλοί στρατιώτες πολεμούν δίπλα στους συμμάχους και φίλους λαούς, για την υπεράσπιση αυτών των ιδανικών. Ιδανικά που ασπάζονται Αυστραλοί και Έλληνες.   Ιδανικά που έχουν ενώσει τις δυό μας χώρες καθόλη τη διαδρομή της κοινής μας ιστορίας.  Σ’αυτή τη δύσκολη συγκυρία για την Ελλάδα, η Αυστραλία στέκεται και πάλι αλληλέγγυα στους φίλους Έλληνες.   Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα ξεπεράσει την κρίση και θα βγει από αυτή πιο δυνατή.

Σήμερα τιμούμε όλους εκείνους που θυσίασαν τη ζωή τους για αυτά τα ιδανικά. Από τους πρώτους ANZAC μέχρι τους πεσόντες του Αφγανιστάν.  Τις οικογένειές τους που θρηνούν το χαμό των αγαπημένων προσώπων τους.   Αλλά τιμούμε και όλους εκείνους που καθημερινά υπηρετούν τη χώρα τους με θάρρος και διάκριση. Γιατί το πνεύμα των ANZAC παραμένει ζωντανό στην Αυστραλία, όπως και στην Ελλάδα. Θα τους τιμούμε και θα τους θυμόμαστε εσαεί.

Η ομιλία της Ambassador Jenny Bloomfield στα αγγλικά:

” Honourable Ministers, Secretary General, Chief of the Hellenic Navy, Honourable Ambassadors, Members of Parliament, friends of Australia and Greece It is an honour for me to welcome you to this year’s ANZAC Day commemoration in Athens. As we gather today to honour ANZAC Day in Greece, I would like to acknowledge the men and women of this nation who have proudly served their country. And I would like to acknowledge our shared history. From the coast of Lemnos, where the first ANZACs embarked on the Gallipoli campaign which shaped our nation, to the battlefields of Crete fighting against Nazi invasion in 1941, Australians and Greeks have fought together for democracy and freedom and have formed strong bonds of friendship.

There is no legacy more enduring for Australians, that defines more who we are as a nation, than the ANZAC legend. On 25 April 1915, as dawn began to break, the first sons of a young nation, Australia’s first generation, left from Lemnos’ Moudros Harbour to assail the Gallipoli shores.  They had come here, together with their New Zealand comrades, to do their part in a war that was not of their making.  Over eight months they fought, hung on, suffered and died.  And they won a compelling place in the Australian story. Lemnos was the main logistical support base for the Gallipoli campaign.  Two Australian Hospitals and 96 Australian nurses were stationed on the island.  The ANZACs found shelter and refuge here.  Most of all, they found the friendship, hospitality and support of the Lemnian people.  Many died there, never to return. Two days ago we attended a very special commemoration in Lemnos.

We visited the Australian War Memorial and two cemeteries where ANZACs are buried.  We walked down roads named after them, a reminder of their presence.  The ANZACs and Lemnos are forever bound.  There is a town called Lemnos near Shepparton in the state of Victoria, and a hospital with the same name in Western Australia, testimony to these eternal bonds.  And the proud Lemnian community in Australia keeps the memory strong. 8,700 Australians and 2,700 New Zealanders died in Gallipoli – in total, over 26,000 fell or were wounded there.  And along with them, countless thousands died and suffered from New Zealand, Britain, France, Canada, India and Turkey.

One in twenty-five Australians was a casualty during WW1 overall.  One in 80 of Australia’s entire population was killed in action in that tragic war. On this day we remember them. And we remember the more than 100,000 Australians who have died in war –  from the first ANZACs to the last soldiers who lost their lives in Afghanistan.  We remember the families who mourn the loss of loved ones.  And we remember the men and women in uniform who serve our country day by day, around the world, with courage and distinction. The high price of war has made Australians more committed than ever to peace.

To standing up for our friends and our allies, and standing up for what is right. With courage, sacrifice, mateship, compassion, as well as our common humanity.   The values of our nation, and the values that Australians and Greeks both share. Values that our two nations have fought together to uphold, in good times and bad.  In these difficult times for Greece, Australia stands by Greece and we are certain it will emerge even stronger from the crisis. Today we remember those we have lost. Because the ANZAC spirit continues to endure in Australia, as in Greece. We do remember them. We will remember them. Lest we forget.