Στ. Κοκκόλη: Χωρίς δασκάλους χάνουμε την ελληνική γλώσσα στα Τσάρτερς Σχολεία

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Για περίπου 60 δασκάλους, με πτυχίο από ελληνικό Πανεπιστήμιο, που λόγω ελλείψεως χρημάτων αρνείται να αποσπάσει το Υπουργείο Παιδείας στην Αμερική, κινδυνεύουμε να χάσουμε το πρόγραμμα των ελληνικών στα εννέα συνολικά Charter schools που λειτουργούν στις ΗΠΑ! Αυτό προκύπτει από  ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε η ομογενής εκπαιδευτικός Στέλλα Κοκκόλη, στην Panhellenic Post.

Όπως εξήγησε η κα Κοκκόλη, που είναι Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνο-αμερικανικών Συλλόγων Εκπαιδευτικών, περίπου 1.800 μαθητές, οι περισσότεροι αλλοεθνείς και εν δυνάμει φιλέλληνες, δεν θα μπορέσουν –ενδεχομένως-  να διδαχθούν ελληνικά διότι η Αθήνα δεν στέλνει δασκάλους η δε Αμερική αρνείται να δεχθεί να διδάξουν ελληνικά όσοι δεν κατέχουν αναγνωρισμένο πτυχίο από ελληνικό πανεπιστήμιο. Έτσι, η διδασκαλία ξένης γλώσσας στα συγκεκριμένα Τσάρτερς είναι πιθανόν, αν δεν αλλάξει κάτι, να προσανατολισθεί σε άλλες γλώσσες.

Το πρόγραμμα ελληνικών είναι ενταγμένο στο γενικότερο Πρόγραμμα των Charters σε περιοχές όπου υπάρχουν Έλληνες ομογενείς, όπως στα προαναφερθέντα 9 σχολεία. Η διδασκαλία ελληνικών στα σχολεία αυτά (που ακολουθούν κατά τα λοιπά το αμερικανικό σύστημα και πρόγραμμα εκπαίδευσης και χρηματοδοτούνται από τις Πολιτείες) είναι ημερησίως 1-2 περίοδοι (42’ λεπτά η κάθε μία) εκτός από το Τσάρτερ «Αρχιμήδειος Ακαδημία» στο Μαϊάμι, που έχει μία επιπλέον περίοδο την ημέρα μαθηματικά.

Ειδικά για το θέμα των Τσάρτερς, η κυρία Κοκκόλη, μας εξήγησε ότι το «Τσάρτερ σκουλ» είναι ένας πολιτειακός θεσμός άγνωστος στην Ελλάδα, ευρέως, όμως, διαδεδομένος στις ΗΠΑ. «Δίνει η Πολιτεία  το χρηματικό ποσό που χρειάζεται και ο κάθε ομογενής μπορεί επωφεληθεί και να ανοίξει σχολείο με ειδικό  Πρόγραμμα. Τα χρήματα όλα δίδονται από την Πολιτεία  της κάθε περιοχής, από Νιου Τζέρσεϊ από Νέα Υόρκη, από  Φλώριδα, και δίδονται ανά μαθητή, ανάλογα πόσο πληρώνει το δημόσιο για κάθε μαθητή».

Η κυρία Κοκκόλη εξηγεί πως αυτή τη στιγμή υπάρχουν 9 τέτοια σχολεία,  τα οποία εξελίσσονται και είναι πάρα πολύ καλά. Είναι στη Νέα Υόρκη ένα, το Hellenic Classic, και ένα άλλο ετοιμάζεται να γίνει, θα είναι το δέκατο.

Στο Ντέλαγουερ ένα ακόμη σχολείο Τσάρτερ, στη Φλώριδα  την «Αρχιμήδειο Ακαδημία»,  στο Μαϊάμι, εξαιρετικό σχολείο με 1500 παιδία, με πολλούς αποσπασμένους από την Ελλάδα (το μόνο σχολείο που είχε 40 αποσπασμένους δασκάλους στην αρχή τώρα έχει 22).

Ποιο είναι το πρόγραμμα των Τσάρτερ; «Είναι καθαρώς αμερικάνικο σχολείο που διδάσκεται το πρόγραμμα των αμερικάνικων σχολείων όμως δίδουν την ευκαιρία να διδαχθεί η γλώσσα της ομάδος που επιθυμεί. Εμείς οι Έλληνες θέλουμε τα ελληνικά».

Με πτυχίο

«Τώρα θέλει το Υπουργείο να σταματήσει μερικούς από αυτούς. Ελπίζουμε ότι θα διατηρηθούν ορισμένοι και  ίσως και συμπληρωθούν με καινούργιους. Δεν το ξέρουμε. Το ελπίζουμε και περιμένουμε με μεγάλη αγωνία να δούμε τι θα γίνει με τις αλλαγές εδώ. Συμμεριζόμαστε την κρίση αλλά πρέπει και η Ελλάδα να συμμεριστεί την κρίση τη δική μας.  Διότι αυτά τα σχολεία τα τσάρτερ, επειδή είναι πιστοποιημένα,  χρειάζονται πιστοποιημένους δασκάλους. Και εμείς  δεν έχουμε εκεί.  Δεν θα δεχθεί η Αμερική δασκάλους να διδάξουν την ελληνική εάν δεν είναι πτυχιούχοι. Οι Έλληνες  με το ελληνικό πτυχίο αναγνωρίζονται από το αμερικανικό κράτος».

Επομένως, ή το ελληνικό κράτος ή στέλνει πτυχιούχους δασκάλους, ή κόβεται το πρόγραμμα της διδασκαλίας ελληνικής γλώσσας. «Και όχι μόνο αυτό, σκεφτείτε ότι τα Τσάρτερ  βγάζουν και φιλέλληνες!»

Έκκληση στο «Νιάρχος» για βιβλία

Το  άλλο μεγάλο πρόβλημα ακούει στο όνομα «βιβλία». «Έχουμε μεγάλο πρόβλημα αποστολής βιβλίων.  Μαθαίνουμε ότι βιβλία υπάρχουν ,αλλά το υπουργείο δεν έχει χρήματα να τα στείλει! Ήλθαμε σε επαφή με οργανισμούς, με την καινούργια συντονίστρια που έχουμε την κυρία Καραγεωργίου Ελένη, η οποία φαίνεται πολύ άξια κοπέλα, με τον αντιπρόεδρο της Ομοσπονδίας και παρακαλούμε το Ίδρυμα Νιάρχος και άλλους φορείς, να πληρώσουν  τα έξοδα αποστολής για να έλθουν βιβλία το συντομότερο δυνατόν».

Ένα άλλο θέμα αφορά την εξοικείωση των δασκάλων με τους ομογενείς μαθητές. «Ζητάμε να  έρχονται 15 μέρες νωρίτερα οι αποσπασμένοι δάσκαλοι από την Ελλάδα, προκειμένου με κάποια σεμινάρια να τους μυήσουμε στην νοοτροπία και τις ανάγκες των ομογενών μαθητών.  Και να τους ενισχύσουμε την αποτελεσματικότητά τους  σαν εκπαιδευτικοί διότι ο ομογενής μαθητής του απογευματινού σχολείου έχει και το πρωινό αμερικάνικο σχολείο και επομένως μετά δυσκολίας συναινεί και έρχεται και παρακολουθεί και ελληνικά και θέλει ειδική μεταχείριση για να μην αντιδράσει».

Έδρες ελληνικών σπουδών.

Οι έδρες Ελληνικών Σπουδών κάνουν έργο; «Δυστυχώς, κι αυτές χωλαίνουν. Οι Τούρκοι έχουν 117 έδρες και εμείς οι Έλληνες έχουμε περίπου 10. Είχαμε εξαιρετικές έδρες ελληνικών σπουδών με διακεκριμένους καθηγητές όπως τον κ. Μπουροδήμο και άλλους, οι οποίες φθίνουν και αυτές σαν τα φθινοπωρινά φρούτα».

ΡΗΡ: Λόγω ελλείψεως ενδιαφέροντος από πλευράς φοιτητών;

Κοκκόλη: «Λόγω ελλείψεως χρημάτων! Φοιτητές πάντα θα υπάρχουν που θα ενδιαφέρονται αν υπάρχει η έδρα και πληρώνεται. Άμα δεν πληρώνεται η έδρα πώς θα συντηρηθεί; Να σας πω ότι υπάρχουν πολλοί ενδιαφερόμενοι ξένοι φοιτητές. Εγώ όπου πάω ακούω και γράμματα παίρνω που διδάσκεται η ελληνική γλώσσα να πάω. Διότι τελευταία υπάρχει μία αντίστροφη προσπάθεια ελληνο-υποστηρικτών, ελληνομαθών. Και τα ονόματά τους τα κάνουν τώρα ελληνικά που παλαιά ο παππούς το είχε αλλάξει γιατί το θεωρούσε προσβολή, τότε».

Το μέλλον της ελληνικής γλώσσας

Το μέλλον της γλώσσας δεν θα είναι το ίδιο όπως είναι σήμερα, γιατί δεν θα υπάρχουν άνθρωποι σαν εμάς. Αλλά σαν γλώσσα θα διατηρηθεί διότι  γλώσσα δεν είναι μόνον οι λέξεις. Είναι ο πολιτισμός μέσα στην γλώσσα. Κα ο ελληνικός πολιτισμός δεν θα πεθάνει ποτέ, το πιστεύω όχι σαν ελληνίδα, αλλά σαν μορφωμένος άνθρωπος. Όσο υπάρχει η γη, ο δυτικός αλλά και ο ανατολικός κόσμος, δεν θα σβήσει η ελληνική γλώσσα. Ίσως δεν θα διδάσκεται με τον ίδιο τρόπο.  Ίσως υπεισέλθουν ξένα στοιχεία στη γλώσσα, ίσως θα διδάσκεται σαν δεύτερη γλώσσα, αλλά θα διδάσκεται ο Πολιτισμός, η Ιστορία μας. Ο Έλληνας σαν η πηγή, ο πυρήνας του δυτικού πολιτισμού, αλλά και η ιδέα της παγκοσμιοποίησης.

Εγώ το είπα και στην Αυστραλία, που πήγα και στον Καναδά και παντού: Ελλάδα είναι ιδέα. Γι αυτό λέω κάποιοι  Έλληνες δεν σέβονται την ιδέα-Ελλάδα, μόνο σέβονται την καρέκλα τους, τη θέση τους, το φανατισμό τους και την τσέπη τους»