ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Εικονική πραγματικότητα

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Γειά σου τσολιά μου, Παναγιώτη!  Ως άλλος Κολοκοτρώνης μας δείχνεις το δρόμο της αρετής, που την είπατε κακία! Μέχρι που  την  κακία την βαφτίσατε αρετή! και τώρα δεν ξέρετε ποιόν από τους δύο δρόμους να πάρετε!

Το δρόμο της ευθείας ρήξης με τους εταίρους που εκτός από εταίροι είναι και δανειστές τρισάθλιοι και υποστηρικτές της κακιάς ώρας! Πρώτα μας δανείζουν και μετά μας πνίγουν!  Να σε κάψω, Γιάννη, να σ’ αλείψω μέλι…

Ή το δρόμο της συνεννόησης με τους εταίρους που πρώτα θα μας σώσουν και έπειτα θα μας  ξεζουμίσουν;

Άδικο έχεις; Δεν φτάνει, δηλαδή, που τους κάνετε τη χάρη να προβάλλονται ως σωτήρες μας , θέλουν να έχουν και το κουμάντο!  Θεέ και Κύριε!  Και σεις; Μια ζωή περιμένατε να γίνετε εξουσία και πάνω που πιστέψατε πως «γύρισε ο τροχός» πάνε να σας την πετσοκόψουνε;  Την εξουσία εννοώ…

Κρίμα την επανάσταση του 1821!

Έχω μία απορία, Παναγιώτη: Εμείς γυρίσαμε στο 1821 ή τα  «χρόνια δοξασμένα» επέστρεψαν, εξ αντανακλάσεως σε κάποια μαύρη γωνιά του σύμπαντος, σε μας; Μήπως ζούμε μια εικονική πραγματικότητα; Λέω, μήπως…

Ακούς  να θέλουν, λέει,  να λάβουν πίσω όλα όσα μας δάνεισαν και μάλιστα με τόκο!  Να μας τα χαρίσουν πρέπει και μάλιστα να μας παρακαλούν κιόλας να το δεχθούμε! Να πέσουν στα γόνατα! Να δω τη  Μέρκελ να σούρνεται ικετευτικά στα πόδια του Λαφαζάνη να τον παρακαλεί και κείνος να αρνείται!  Να της επιστρέφει …περιφρονητικά και τα Ευρώ και τον …έρωτά της!

Όχι βρε, του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει! Την άλλη μέρα μάλιστα της εθνικής του επετείου! Εσείς μας χρωστάτε εκτός από τις αποζημιώσεις και τον πολιτισμό σας! Τα φώτα σας! Που ήτανε δικά μας πριν σας τα δώσουμε για δικά σας! Και μείνουμε εμείς στα μαύρα σκοτάδια! Τότε ήτανε που ανακαλύψαμε τα κεριά… και τα κρυφά σχολειά!

Λίγο αργότερα και τη ΔΕΗ!.. Που μας …φώτισε!

Μη σας βάλουμε να πληρώσετε και το λογαριασμό για τα «φώτα»…  Και έχουν και ΕΝΦΙΑ, που και αυτόν το καταργήσαμε, αλλά μέχρι να … καταργηθεί πρέπει να τον πληρώνουμε!  Η εικονική πραγματικότητα που λέγαμε…

Πες τα Λαφαζάνη! Εμείς, να ξέρετε,  τους «θεσμούς» τους γράφουμε εκεί που γράψαμε την «τρόϊκα» πριν γίνει «θεσμοί».  Και τα μνημόνια εκεί που τα είχαμε αρχειοθετήσει πριν γίνουν συμφωνία! Τους «θεσμούς» τους μπουζουριάσανε στο …Χίλτον και τη συμφωνία την πήγανε …Μέγαρο.  Με τον παίδαρο! Κρατήσανε τη «Γέφυρα».  Η εικονική πραγματικότητα που λέγαμε…

Μια απορία έχω ακόμη Παναγιώτη μου και να με συμπαθάς: Αφού τα μνημόνια τα σκίσαμε, αφού γέφυρες στήσαμε, αφού την τρόϊκα την ξεφορτωθήκαμε, γιατί λες ότι οι εταίροι βάζουν  «εκβιαστικά διλήμματα» και θέλουν να «στραγγαλίσουν την οικονομία μας»;

Τι δεν κατάλαβες εσύ ή τι δεν κατάλαβε ο Αλέξης; Τι δεν καταλάβαμε όλοι μας;

Δηλαδή, τζάμπα πήγε το “κράξιμο” Βαρουφάκη, στα “τυφλά” το ραντεβού με την Μέρκελ;  Άδικα έτρεχε στας Βρυξέλλας και στα Γιουρογκρούπια καμαρωτός-καμαρωτός ο Αλέξης, με το ίσο μαντιλάκι και το ανοικτό του στήθος; Ή μήπως εσύ Πάνο ζήλεψες τα μεγαλεία και τις …κακές συναναστροφές και τα …πονηρά χαμόγελα με αυτούς που θέλουν να μας στραγγαλίσουν;

Άδικα, δηλαδή, έβγαζε το Μαξίμου τα non paper ότι τους κατατροπώσαμε, ότι αποκτήσαμε και φωνή και αξιοπρέπεια;  Άδικα σηκώσαμε το ανάστημά μας; Άδικα περπατάμε στους δρόμους σαν πέρδικες χρεωμένες μεν, καμαρωτές δε; Η εικονική πραγματικότητα που λέγαμε…

Εσύ, Παναγιώτη, δεν τα έλαβες τα «ραβασάκια» στο υπουργείο σου; Μήπως ήτανε νύχτα όταν έφτασαν και μέχρι να ξημερώσει τα …έχασες;

Παναγιώτη, διάβασα τη συνέντευξή σου.  Μου έλυσε ΟΛΕΣ μου τις απορίες: Ζούμε μια εικονική πραγματικότητα!