ΓΝΩΜΗ: Οι παρελάσεις της ομογένειας, η Αθήνα και οι εθνικές προκλήσεις

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Οι απόδημοι και οι ομογενείς μας, στην Νέα Υόρκη, τη  Βοστώνη και τη Νέα Αγγλία,  είναι έτοιμοι αύριο  Κυριακή, 22 Απριλίου,  να τιμήσουν την Εθνική μας Επέτειο με παρελάσεις στην 5^η Λεωφόρο του Μανχάτταν  και  την Boylston Street, της Βοστώνης, αντίστοιχα, ολοκληρώνοντας υπερωκεάνια τον κύκλο των εορτασμών για τα 197 χρόνια από  την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό, ιδιαίτερα  τούτες τις επικίνδυνες μέρες που διάγει  ο ελληνισμός εξαιτίας της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο, αλλά και εν όψει των  διαπραγματεύσεων για το ονοματολογικό της FYROM, ο  οικουμενικός ελληνισμός να δηλώνει «παρών», να συμμετέχει «αγωνιστικά» και να συμπαρίσταται «αποφασιστικά» στο πλευρό της γενέτειρας.

Άλλωστε, ήταν ένας άλλος πνευματικός ξεσηκωμός της ομογένειας, εκείνα τα χρόνια «που τα πλάκωνε η σκλαβιά», που έφερε την Επανάσταση και που οδήγησε στην πολυπόθητη λευτεριά, από τον τουρκικό ζυγό, δημιουργώντας  την νέα ελεύθερη  Ελλάδα.

Αύριο, οι μεγάλοι δρόμοι των δύο μεγαλουπόλεων,  θα γεμίσουν και πάλι,  με πάλλουσα από εθνική υπερηφάνεια ομογένεια, με λεβεντόκορμους Ευζώνους και με αναπεπταμένες  ελληνικές σημαίες.  Δεν υπάρχουν σήμερα «κρυφά σχολειά». Ούτε Αρματολοί και Κλέφτες. Υπάρχει, όμως, πάντα αδούλωτο το πνεύμα των Ελλήνων. Πάντα ζωντανή η απόφασή τους να ζήσουν ελεύθεροι ή να πεθάνουν.  Ενωμένοι και σήμερα οι απόδημοι θα στείλουν  ηχηρά μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Στην Αθήνα. Την Άγκυρα. Τα Σκόπια… Όσοι ανατρέχουν σε σκοτεινές περιόδους του ελληνισμού, για να ενισχύσουν την αστήριχτη επιχειρηματολογία τους στην διεκδίκηση όσων ιστορικά, πολιτισμικά και εθνολογικά δεν τους ανήκουν, στη στεριά, τον αέρα και τη θάλασσα, καλά θα κάνουν να αντιληφθούν πως η φενάκη που προσπαθούν να καλλιεργήσουν στον διεθνή ορίζοντα, επιστρέφει μπούμερανγκ στους ίδιους.

Δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς, να «μετρήσει» το πλήθος για να εκτιμήσει εάν οι επετειακές εκδηλώσεις της ομογένειας στέφθηκαν από επιτυχία.  Αυτό τούτο το γεγονός των παρελάσεων, είναι μία τεράστια επιτυχία για την ομογένεια της Αμερικής, του Καναδά και των άλλων χωρών όπου πραγματοποιούνται ανάλογες εκδηλώσεις από τους ομογενείς μας.

Καθώς, μάλιστα, τις ίδιες περίπου ώρες, στην γη της Αυστραλίας, στην Elizabeth Quay, θα στηθεί το “Glenti” , που, αποτελεί το μεγαλύτερο ελληνικό πολιτιστικό γεγονός που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο Περθ, προσελκύοντας δεκάδες  χιλιάδες Έλληνες και Αυστραλούς, αποδεικνύεται η υπαρξιακή διαχρονική οντότητα του εκτός συνόρων ελληνισμού! Που, σε πείσμα της Κασσάνδρας, δεν φθίνει, δεν αφομοιώνεται, δεν αλλοτριώνεται. Στον πυρήνα του παραμένει αυτούσιος, ενεργητικός και μαχητικός.

Ώρες πανηγυρισμών, αλλά και εθνικής περίσκεψης.  Ώρες προβληματισμού και  αγωνίας.  Ώρες  προορισμένες είτε να γράψουν νέες σελίδες δόξας, είτε να καταβυθίσουν το έθνος  στην αιώνια εθνική ντροπή.  Ώρες  ιστορικής  ευθύνης. Για άρχοντες και αρχόμενους. Για τον Κλήρο και για την πνευματική ηγεσία.

Θα πρέπει να δεχθεί κανείς  a priori, ότι η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της Ελλάδος, ιδιαίτερα δε η κυβερνητική συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, εμπνέονται από πατριωτισμό και υπευθυνότητα. Αλλοίμονο εάν ήταν διαφορετικά…

Μ΄ αυτό το πνεύμα εμφορούμενοι, θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα αποτελέσματα των αποκρουστικών αλλά και διαπραγματευτικών τους προσπαθειών,  στην Ανατολή  και το Βορρά, θα αποβούν  θετικά για τα ελληνικά συμφέροντα. Σε όλα τα επίπεδα.

Είμαστε αισιόδοξοι; Δυστυχώς, όχι ιδιαίτερα.  Αν δεν φυσήξει νέος άνεμος, δεν πρόκειται  να καθαρίσει η αχλή που σκεπάζει ακόμη και σήμερα,  το ανοιξιάτικο τοπίο της γενέτειρας. Η κρεσέντο  προκλητικότητα της Άγκυρας και η κλιμακούμενη  αδιαλλαξία των “χαμογελαστών” Σκοπίων δεν αφήνουν σοβαρά περιθώρια θετικών σκέψεων.

Η ομογένεια το διαισθάνεται αυτό. Γι αυτό και έχει «μουδιάσει». Βλέπει οι απόψεις της επί των εθνικών θεμάτων όχι μόνο να μην γίνονται αποδεκτές από την Κυβέρνηση των Αθηνών, αλλά αντίθετα, ακόμη και  επίσημα στελέχη τής τελευταίας  να εκστρατεύουν λεκτικά  εναντίον της. Σε μια περίοδο όπου ο ελληνισμός οφείλει να είναι συμπαγής και αποφασιστικός, οι  ιδεοληψίες, το κομματικό όφελος και ο εγωισμός, τείνουν να υπερισχύσουν της  συλλογικότητας και της  εθνικής συνεννόησης.

Οι  εθνικές επετειακές  παρελάσεις, αμφισβητούμενες και αυτές (!)  δείχνουν, απλώς, το δρόμο. Μόνον αυτό. Και τίποτε άλλο. Όλα τ’  άλλα τα κάνουμε εμείς, ηγέτες και πολίτες,  με τις σωστές ή τις λάθος επιλογές μας.  Με την αφοσίωσή μας στο χρέος. Με την διάθεση θυσίας στην τελική επιτυχία του κοινού σκοπού.

(ΥΓ: Δεν παραβλέπουμε την σημειολογία της σημερινής ημέρας της 21^ης Απριλίου. Ανήκει στο διδακτικό παρελθόν:  Η Ελευθερία δεν φυλακίζεται. Η γνώμη δεν υποτάσσεται. Το πνεύμα δεν περιορίζεται. Η δημοκρατία δεν μπαίνει σε γύψους.  Οι αυτόκλητοι «σωτήρες» δεν σώζουν. Με όλα αυτά, ως καταληκτικό συμπεράσματα, πορευόμαστε προς το μέλλον).