Δύο ομογενειακές εκδηλώσεις, στη Νάπολη και στη Νέα Υόρκη, δείχνουν το δρόμο!

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Συνολικά περισσότερα από 8.000 άτομα (στην Ιστοσελίδα μας και στη σελίδα μας στο Facebook) είδαν –μέχρι στιγμής- την  ανάρτηση που έκανε η Panhellenic Post, αργά το βράδυ της Πέμπτης 9 Φεβρουαρίου 2017,  για τις εκδηλώσεις στη Νάπολη της Ιταλίας για τη 2^η «άτυπη» επέτειο της Ελληνικής Γλώσσας και του Ελληνικού Πολιτισμού. Και η επισκεψιμότητα συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς… Με εκατοντάδες «αλληλεπιδράσεις» και δεκάδες «likes».

Τι σημαίνει αυτό; Απλώς να σκεφθεί κανείς τι θα συνέβαινε εάν η Κυβέρνηση των Αθηνών είχε στέρξει να εκδώσει την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ), είχε εκδοθεί το Προεδρικό Διάταγμα και οι ανάλογες, με εκείνες της Νάπολη, εκδηλώσεις για την Γλώσσα –επισήμως πια- είχαν απλωθεί σε όλη την Ομογένεια και στην Ελλάδα! Με το προηγούμενο της Νάπολη και με ανάλογη κινητοποίηση όπου υπάρχει οργανωμένος ελληνισμός, φυσικά και στην Ελλάδα, εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές, χιλιάδες δάσκαλοι, λογοτέχνες, ακαδημαϊκοί κλπ. θα συμμετείχαν σε παρόμοιες εκδηλώσεις σε όλα τα σημεία του πλανήτη! Για την «Ελληνική Γλώσσα» και όχι για την …«Ελληνοφωνία»!

Δυστυχώς, με ευθύνη της ελληνικής Κυβέρνησης, δεν έχουμε ακόμη την ΚΥΑ και ίσως δεν την αποκτήσουμε ποτέ… Παρά τα λόγια τα ωραία τα μεγάλα και τις βαρύγδουπες «αεράτες» δηλώσεις των αρμοδίων, εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια!

Όμως, η Νάπολη απέδειξε και κάτι άλλο. Ότι αρκούν λίγοι εμπνευσμένοι ομογενείς, έστω και ένας, για να παρακινήσουν τους πολλούς. Το δίδαγμα αυτό προκύπτει, επίσης, και από μία παράλληλη εκδήλωση, μια μέρα νωρίτερα, στις 8 Φεβρουαρίου 2017, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, στην Νέα Υόρκη. Αφορά στην αναγγελία της Ίδρυσης μιας νέας ομογενειακής οργάνωσης, της Hellenic Congress of America.

Και εδώ δεν ήταν πολλοί οι εμπνευστές. Ένας-δυο στην αρχή. Και το Κίνημα σχηματοποιήθηκε, έλαβε σάρκα και οστά και πλέον –εάν δεν λοξοδρομήσει στη δύσκολη όντως διαδρομή- βάζει πλώρη γι αυτό για το οποίο συστάθηκε. Να εξελιχθεί μελλοντικά σε οργάνωση – πρότυπο για ανάλογα Κινήματα και σε άλλες Ηπείρους με έντονο ομογενειακό πληθυσμό, ώστε μέσα από τη συνεργασία και μία κοινή ατζέντα να αναδειχθεί μελλοντικά ένα ομογενειακό “Leadership”, από την Ομογένεια για την Ομογένεια…

Αν κατ΄ ευχή εξελιχθούν τα καθέκαστα, στο όχι και τόσο απώτερο μέλλον δεν θα συζητούμε για το τι θα κάνει ή δεν θα κάνει η όποια κυβέρνηση στη γενέτειρα, εάν θα οικειοποιηθεί ή όχι την άλφα ή τη βήτα ομογενειακή ιδέα, εάν θα σκύψει πάνω από τα προβλήματα των ομογενών, όπου αυτοί κι αν ευρίσκονται, εάν ή όχι θα επανασυστήσει το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ), εάν ή όχι θα εκδώσει την μία ή την άλλη ΚΥΑ!

Η Ομογένεια θα έχει –τότε- τη δυνατότητα, οργανωμένα και συντεταγμένα, να επιβάλλει τα «θέλω» της στην όποια ελληνική κυβέρνηση. Και τα «θέλω» της είναι γνωστά. Θέλει τα δίκια της στη γενέτειρα. Θέλει την ψήφο στις εθνικές και δημοτικές εκλογές. Θέλει τη δίκαιη φορολογική αντιμετώπιση στη γενέτειρα. Θέλει την Γλώσσα την Ελληνική και θέλει δασκάλους, βιβλία και σχολικά κτήρια. Θέλει αναγνώριση της διαχρονικής προσφοράς της στην μητέρα-πατρίδα. Θέλει να μην αποφασίζει η Αθήνα για την ομογένεια χωρίς την Ομογένεια. Θέλει την πρώτη πατρίδα πηγή περηφάνιας για τους Απόδημους και όχι εστία οικονομικού και ηθικού μαρασμού. Θέλει τα εθνικά αιτήματα της γενέτειρας να δικαιωθούν.

Γι αυτά όλα τα χρόνια αγωνίζεται, παράλληλα με τον καθημερινό μόχθο που καταβάλει στην ξενιτιά. Γι αυτά κρούει τις πολιτικές θύρες που δύσκολα ανοίγουν «εάν η χρεία τες κουρταλεί», για να θυμηθούμε και τον Εθνικό μας Ποιητή.

Τέτοιους υψηλούς στόχους έχει θέσει στο ξεκίνημά της η νέα οργάνωση. Για την ευόδωσή τους διακηρύσσει ως βασικό της σύνθημα την υποταγή του ΕΓΩ στο ΕΜΕΙΣ.

Δεν ξέρουμε εάν τελικά θα τα καταφέρει. Γνωρίζουμε, όμως, ότι εάν η ομογένεια δεν συγκροτηθεί σε ενιαίο διοικητικό Σώμα, εάν δεν αποκτήσει παγκόσμια ηγεσία, θα παραμένει εσαεί στον προθάλαμο των εν Αθήναις εξελίξεων, στο «περίμενε» και στο «θα δούμε». Έχει, όμως, Παιδεία πολύ υψηλή. Έχει οικονομική ευρωστία μεγάλη. Έχει πολιτική επιρροή πολλαπλάσια του μεγέθους της.  Έχει πατριωτισμό αγνό. Και έχει υπερούσια λατρεία για την Ελλάδα. Πιστεύει στο Θεό.

Ας μην πάνε στράφι όλα αυτά.

Ο Νικόλαος Μάρτης έλεγε: Η ομογένεια είναι η ατομική βόμβα της Ελλάδας. Εμείς θα πούμε τη δική μας ταπεινή άποψη: Ο Ελληνισμός του εξωτερικού, είναι η Ελλάδα! Και τα δύο μαζί, είναι ο Οικουμενικός Ελληνισμός!

Οι δύο εκδηλώσεις, στη Νάπολη και στη Νέα Υόρκη, δείχνουν το δρόμο!