ΓΝΩΜΗ: Στο ζήτημα των Θρησκευτικών

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Παραθέτουμε αυτούσιο απόσπασμα σημερινής συνέντευξής του Προέδρου της Βουλής κ. Νίκου Βούτση στα Παραπολιτικά FM.

Είπε, μεταξύ άλλων:

«…Οι αποφάσεις σε αυτά τα ζητήματα, διότι δεν μιλάμε για τα κατηχητικά αλλά για τα δημόσια σχολεία, είναι αποφάσεις της κυβέρνησης και κρατικές αποφάσεις. Είναι απολύτως συμβατή η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που έχει αποδεχτεί την ορθόδοξη χριστιανική πίστη, με τις ενέργειες και τις πολιτικές μιας σύγχρονης κοινωνίας, η οποία και συνταγματικά εδώ και πάρα πολλά χρόνια προσδιορίζει και την ανεξιθρησκεία ταυτόχρονα με την επικρατούσα θρησκεία», κατέληξε ο πρόεδρος της Βουλής.

Συνταγματολόγοι ΔΕΝ είμαστε, ούτε καν Νομικοί. Ερωτούμε, όμως, καλοπίστως τον κ. Βούτση ΠΟΥ στηρίζει την άποψή του ότι η χώρα μας «συνταγματικά εδώ και πάρα πολλά χρόνια προσδιορίζει και την ανεξιθρησκεία ταυτόχρονα με την επικρατούσα θρησκεία»;

Εξ όσων λίγων γνωρίζουμε, το ΣYNTAΓMA THΣ EΛΛAΔΟΣ ξεκινά με τη φράση: «Eις τo όνoμα της Aγίας και Oμooυσίoυ και Aδιαιρέτoυ Tριάδoς». Σημαίνει αυτό ότι προσδιορίζει και την ανεξιθρησκεία ταυτόχρονα με την επικρατούσα θρησκεία; Μήπως, αντίθετα, σημαίνει ότι ΟΛΟΚΛΗΡΟ το Σύνταγμα  έχει συνταχθεί «Εις το όνομα» κλπ;

Στο  TMHMA Β΄ Σχέσεις Eκκλησίας και Πoλιτείας Άρθρo 3 1., Το Σύνταγμα αναφέρει:

«Eπικρατoύσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατoλικής Oρθόδoξης Eκκλησίας τoυ Xριστoύ. H Oρθόδoξη Eκκλησία της Eλλάδας, πoυ γνωρίζει κεφαλή της τoν Kύριo ημών Iησoύ Xριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δoγματικά με τη Mεγάλη Eκκλησία της Kωνσταντινoύπoλης και με κάθε άλλη oμόδoξη Eκκλησία τoυ Xριστoύ· τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τoυς ιερoύς απoστoλικoύς και συνoδικoύς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις. Eίναι αυτoκέφαλη, διoικείται από την Iερά Σύνoδo των εν ενεργεία Aρχιερέων και από τη Διαρκή Iερά Σύνoδo πoυ πρoέρχεται από αυτή και συγκρoτείται όπως oρίζει o Kαταστατικός Xάρτης της Eκκλησίας, με τήρηση των διατάξεων τoυ Πατριαρχικoύ Tόμoυ της κθ΄ (29) Ioυνίoυ 1850 και της Συνoδικής Πράξης της 4ης Σεπτεμβρίoυ 1928.

Πού ακριβώς φαίνεται εδώ ο προσδιορισμός της ανεξιθρησκείας ταυτόχρονα με την επικρατούσα θρησκεία;

Στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου αναφέρεται:

«2. To εκκλησιαστικό καθεστώς πoυ υπάρχει σε oρισμένες περιoχές τoυ Kράτoυς δεν αντίκειται στις διατάξεις της πρoηγoύμενης παραγράφoυ».

Μήπως, λοιπόν, εδώ ο Πρόεδρος της Βουλής «εστιάζει» τον ισχυρισμό του ότι  «συνταγματικά εδώ και πάρα πολλά χρόνια προσδιορίζει και την ανεξιθρησκεία ταυτόχρονα με την επικρατούσα θρησκεία»;

Αλλά το ότι υπάρχει διαφορετικό Εκκλησιαστικό καθεστώς σε κάποια σημεία της Επικράτειας, το οποίο «δεν αντίκειται στις διατάξεις της πρoηγoύμενης παραγράφoυ», σημαίνει ότι «προσδιορίζει και την ανεξιθρησκεία ταυτόχρονα με την επικρατούσα θρησκεία»;

Το εντελώς αντίθετο, εμείς υποστηρίζουμε, και ας μας απαντήσουν επί του συγκεκριμένου οι ειδικοί.

Εμείς λέμε ότι η λέξη «αντίκειμαι» στην αρνητική της μορφή, «δεν αντίκειται» σημαίνει όχι κήρυγμα ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΕΙΑΣ, αλλά ανοχή του διαφορετικού καθεστώτος, που ΔΕΝ επηρεάζει, όμως, την «Eπικρατoύσα θρησκεία στην Eλλάδα (που) είναι η θρησκεία της Aνατoλικής Oρθόδoξης Eκκλησίας τoυ Xριστoύ».

Το «κάθε διαφορετικό εκκλησιαστικό καθεστώς» -όπου αυτό μπορεί να σημαίνει και διαφορετικό θρήσκευμα, διότι μπορεί πολύ απλά να αποτελεί απλώς διαφορετικό εκκλησιαστικό καθεστώς, όπως είναι το εκκλησιαστικό Καθεστώς των λεγόμενων Νέων Χωρών που υπάγονται απευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, αλλά είναι ίδια θρησκεία, αυτό το «διαφορετικό» ΔΕΝ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ την Συνταγματική επιταγή και την βαθειά ακλόνητη Πϊστη του ελληνικού λαού στην «θρησκεία της Aνατoλικής Oρθόδoξης Eκκλησίας τoυ Xριστoύ».

Αν, τέλος, ο Πρόεδρος της Βουλής ενδεχομένως θεωρεί ότι το Σύνταγμα αποδέχεται την ανεξιθρησκεία μέσα από την καθιέρωση του Πολιτικού Γάμου, θα έχει υπόψη του ασφαλώς ότι ακόμη και σήμερα -σχεδόν 25 χρόνια από την καθιέρωσή του- η κοινωνία στην πλειοψηφία της συνάπτει Θρησκευτικό Γάμο, ένα μέρος της Θρησκευτικό και Πολιτικό και μόλις μία ελάχιστη μειοψηφία μόνον Πολιτικό.

Eις τo όνoμα της Aγίας και Oμooυσίoυ και Aδιαιρέτoυ Tριάδoς ελευθερωθήκαμε το 1821, στο Όνομά Της υπερασπιστήκαμε το 1940 και νωρίτερα και αργότερα την Πατρίδα, στο Όνομά της επιτελεί ο λαός μας τα ιερά Μυστήρια.

Αν πρέπει, διαφορετικού θρησκευτικού δόγματος μαθητές να εντρυφούν στα της θρησκείας τους, κανένα πρόβλημα. Να μην είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν το μάθημα των Θρησκευτικών. Ή να διδάσκεται ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ σε γκρούπ αλλόθρησκων μαθητών η δική τους Θρησκεία.

Όχι, όμως, να αποκόψουμε τους Έλληνες μαθητές από την Χριστιανική Θρησκεία.  Ανεξιθρησκεία, στο κάτω κάτω, σημαίνει ανοχή στο διαφορετικό. Όχι απαρνούμαι το δικό μου, κε Φίλη και κε Βούτση!