Η Κυβέρνηση αρνείται ψήφο στους εκτός Ελλάδος Έλληνες Ψηφοφόρους

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Αθήνα.- Το επιτελείο του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, προχώρησε σε μία “non paper” αποτίμηση,  των συναντήσεων του με τους αρχηγούς των εν τη Βουλή κομμάτων, για τον Εκλογικό Νόμο χαρτογραφώντας συγκλίσεις, αποκλίσεις και “αντικρουόμενες απόψεις”.  Το ζήτημα στο οποίο οι πολιτικοί αρχηγοί φαίνεται να συμφωνούν στην διαφωνία τους (!) είναι  εκείνο της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού, επικαλούμενοι «τεχνικές δυσκολίες»! 

Με δεδομένο ότι ήδη ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία έχουν καταθέσει στη Βουλή Νομοσχέδιο για την ψήφο των Αποδήμων και έχουν προσκαλέσει την Κυβέρνηση και τα λοιπά κόμματα της αντιπολίτευσης να το ψηφίσουν, ώστε να σχηματισθεί η οριζόμενη εκ του συντάγματος πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής (200 ψήφοι) τα κόμματα που δεν συμφωνούν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, η  Δημοκρατική Συμπαράταξη και, το ΚΚΕ.  Ενώ οι ΑΝΕΛ θέλουν ομογενείς βουλευτές (!)  Αδιευκρίνιστη παραμένει  η στάση της Χρυσής Αυγής.

Μάλιστα, ο κ. Μητσοτάκης, δήλωσε στον Πρωθυπουργό – κατά τη συνάντησή τους χθες (προχθές)- ότι η ψήφος των εκτός Ελλάδος Ελλήνων είναι το μόνο που συζητά αυτή την ώρα αναφορικά με τον Εκλογικό Νόμο.

Τούτου δοθέντος, η εκτίμηση των συνεργατών του πρωθυπουργού ότι δεν υπάρχει πρόσφορο έδαφος για να ψηφισθεί ο  νόμος για την ψήφο των εκτός Ελλάδος ψηφοφόρων, σύμφωνα με ομογενειακούς κύκλους των Αθηνών, σημαίνει ότι δεν είναι διατεθειμένη η Κυβέρνηση, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, να “διακινδυνεύσει” παροχή ψήφου στους Απόδημους και να τους μεταβάλει σε αστάθμητο ρυθμιστή του πολιτικού σκηνικού.

Επικαλούμενοι δε την «επιστολική ψήφο» οι αρνητές της συμμετοχής των Ελλήνων του εξωτερικού στα εκλογικά δρώμενα της γενέτειρας, έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους «νούμερα, ποσοστά και συμπάθειες» που δεν τους βγαίνουν, με συνέπεια να προβάλλουν προσκόμματα τις τεχνικές ελλείψεις των προξενείων στην διεκπεραίωση των διπλωματικών σάκων με τους οποίους θα προωθούνται οι επιστολικές ψήφοι στην Ελλάδα.

Θα μπορούσαν όμως –τουλάχιστον μέχρι να αρθούν οι «τεχνικές δυσκολίες»- να ισχύσει για τους εκτός Ελλάδος ψηφοφόρους ό,τι ισχύει για τους ετεροδημότες. Να ασκούν, δηλαδή, το δικαίωμά τους από τα κατά τόπους προξενεία κλπ. Με βάση εκλογικούς καταλόγους που θα συντάσσονται στα Προξενεία μετά από αίτησή τους και αφού προσκομίσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά.

Άλλωστε, το να θέλουν ορισμένα κόμματα να δημιουργήσουν εκλογικές Περιφέρειες Εξωτερικού,  σε τίποτε δεν θα βοηθήσει την Ομογένεια – παρά μόνον τους κομματικούς τους υπολογισμούς. Όσους βουλευτές (5; 10;) και να βάλουν στην Βουλή, θα αποτελούν ΠΑΝΤΑ  μειοψηφία απέναντι στους 290 ή 295 υπόλοιπους βουλευτές και κανένα νομοσχέδιο, ούτε καν μία ερώτηση θα μπορούν να υποβάλουν! Αντίθετα, εάν οι Απόδημοι αποκτήσουν ψήφο, θα ασκούν την επιρροή τους και στους 300 βουλευτές!

Στο κάτω της γραφής, όποιοι ομογενείς θέλουν να κατέλθουν στις ελληνικές εκλογές ως υποψήφιοι βουλευτές, μπορούν να το κάνουν, όπως το έχουν κάνει μέχρι σήμερα όχι λίγοι και, μάλιστα, ο Ανδρέας Παπανδρέου έγινε και πρωθυπουργός!

Οι αρνητές της Ψήφου των Αποδήμων Ελλήνων, κάνουν το εύκολο δύσκολο, για να αποφύγουν την ουσία! Διότι τι πιο δύσκολο από το να υποστηρίζουν ότι είναι δυνατόν ένας ψηφοφόρος του Εξωτερικού να διαθέτει και το χρήμα και το χρόνο να κάνει προεκλογική εκστρατεία στη χώρα διαμονής του, προκειμένου να εκλεγεί από τους Απόδημους ψηφοφόρους «βουλευτής περιφέρειας»!

Θα δημιουργήσουμε, έτσι, αν ισχύσει ποτέ το μέτρο αυτό,  μια «κάστα» πλουσίων προβεβλημένων Αποδήμων οι οποίοι «εφ όρου ζωής» θα εκλέγονται Βουλευτές, αφού θα είναι πρακτικά αδύνατη η συμμετοχή απλών υποψηφίων Αποδήμων.

Κατά τα λοιπά, στην πρώτη «χαρτογράφηση» με τις θέσεις των κομμάτων για τον εκλογικό νόμο και τη συνταγματική αναθεώρηση το κυβερνητικό στρατόπεδο διατυπώνει την εκτίμηση ότι υπάρχουν κεφάλαια του εκλογικού νόμου που συγκεντρώνουν ισχυρή δυναμική και άρα θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν πλειοψηφία δύο τρίτων (200 βουλευτές).

Τα σημεία που φαίνεται ότι υπάρχουν συγκλίσεις είναι για παράδειγμα, το δικαίωμα ψήφου στα 17, η πλήρης κατάργηση του μπόνους των εδρών και με «κάποιο τρόπο» και η διατήρηση του ορίου του 3% για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή.